محور قرار داده شدن مزرعه به جای یک زمین گلف در بخشی از کارولینای شمالی جدید

[Mohammad Aref 120,438]

تصور کنید که توسعه‌ای مسکونی در اطراف فضایی سبز ساخته شده باشد، اما به جای داشتن یک زمین گلف یا یک پارک، مزرعه‌ای در میان آن واقع شده باشد. این کانسپت در دورهام کارولینای شمالی در حال به واقعیت پیوستن است.

ریک باگل، توسعه دهنده مزرعه وتروک در دورهام شمال کارولینا، در میان جنگل حفاظت شده در توسعه جدید خود ایستاده است.

 

مزرعه وتروک دارای ویژگی سازگاری (ملایمت)، با 141 مجموعه مسکونی، مزرعه‌ای پایدار با مساحت 15 هکتاری خواهد بود که توسط متخصصین اداره می‌شود. در این مزرعه میوه‌ها و سبزیجات ارگانیک (طبیعی) پرورش خواهند یافت، که موقعیت زراعی و فضایی برای برنامه‌های آموزشی و تفریحی مهیا خواهد نمود. ساکنین از دسترسی به محصولات تولید شده محلی لذت برده و تا آنجا که تمایل داشته باشند قادر به مشارکت در پرورش محصولات غذایی خواهند بود. ریک باگل همچنین امیدوار است که برای مزرعه گواهینامه ارگانیک (محصولات کاملاً طبیعی) بگیرد.

 

مانند بسیاری از دیگر طرح‌های زراعی مجاور، حدوداً تا 10 سال پیش زمین مزرعه‌ی وتروک، توتون و تنباکو تولید می‌کرده است. تمام این بخش فرعی شامل 230 هکتار زمین کشاورزی می‌شود.

 

باگل آموزش در مورد محصولات غذایی و پایداری آن را به عنوان محصول مورد عرضه مزرعه وتروک متصور می‌شود، با همکاری کشاورز (های) حاضر در مزرعه، ملاقات با مربیان، ساکنین و اعضای جوامع گسترده‌تری که به یکدیگر آموخته و از هم یاد می‌گیرند. با ایجاد تعداد زیادی از مؤسسات آموزش عالی در مناطق ضروری (دانشگاه دوک، دانشگاه کارولینای شمالی، دانشگاه دولتی کارولینای شمالی)، باگل این مزرعه را میزبان رویدادهای آموزشی برای دانشجویان کالج، بچه‌های مدرسه‌ای و بزرگسالان می‌داند.

 

همچنین ساکنین علاوه بر این مزرعه می‌توانند از جنگلی (منظور ویژگی های جنگل مانند است) که به منظور رجوع به طبیعت برای آن‌ها در نظر گرفته شده، لذت ببرند. مسیرهای پیاده‌روی از میان بخش‌هایی فرعی خواهند گذشت که در آن‌ها میز‌های پیک‌نیک (گازهای مسافرتی برای طبخ غذا) تعبیه شده است. مجموعاً 140 هکتار از فضای باز حفاظت شده، از طریق نگهداری راحت یا به عبارتی اعتماد به زمین، ویژگی جالب دیگری از توسعه جدید کشاورزی-مسکونی می باشد.

 

اهداف این پروژه، کمک به مقابله با مشکلاتی جدی از قبیل خوراک ناسالم، چاقی، کمبود آگاهی زیست محیطی، آلاینده‌های سوخت‌های فسیلی که از حمل فرآورده‌های غذایی ناشی می‌شود، و قطع روزافزون ارتباط با طبیعت، می‌باشد.

 

باگل می‌گوید: “هیچ راه‌حل ساده‌ای برای این مسائل گسترده وجود ندارد. به هرصورت، با این ابتکار، امیدواریم که پیشرو زندگی پایدار بوده و تأثیر آن، پا فراتر از محدوده‌ی این توسعه بگذارد”.

 

سایر جوامع مسکونی-زراعی در ایالات متحده آمریکا عبارت‌اند از آگریتوپیا در آریزونا، رانچو مأموریت میشن ویهو در کالیفرنیا و سرنبل در گرجستان. درواقع، باگل تلاش‌های قبلی صورت‌ گرفته را از طریق بررسی مطالعات موضوعی مؤسسه اراضی شهری، مورد مطالعه قرار داد. این امر اعتماد به نفس وی را چنان افزایش داد که اگر چنین کارهایی قبلاً انجام شده ‌است، پس او هم می‌تواند آن‌ها را دوباره در مزرعه وتروک به انجام رساند.

 

باگل، عضو مؤسسه اراضی شهری و انجمن نظارت بر مزارع کارولینا، زمانی که در دانشگاه دوک و همچنین در دورهام در رشته اقتصاد تحصیل می‌کرد، ایده‌ی مزرعه وتروک به ذهنش رسید. وی مادامی که دوره تحصیلات تکمیلی را در دانشگاه میامی می‌گذراند، شروع به نوشتن طرح تجاری این توسعه کرد. او در سال 2008 ابتکار وتروک را ایجاد کرد؛ شرکتی با مسئولیت محدود برای اجرای کانسپت های توسعه پایدار ارضی در جنوب شرق.

 

باگل می‌گوید: “بیرون از اینجا افراد بسیاری هستند که خواهان این طرح هستند. این طرح به همان اندازه مشهور است که زمین‌های گلف در قرن 20 ام بودند.”

 

با این‌حال باگل می‌داند که همه مایل به زندگی در جوامع کشاورزی-محور نیستند. اما او بسیار به این معتقد است که این مزرعه، ورودی زیبایی را برای این جامعه به وجود آورده است.

 

او می‌گوید: “این یک محصول داخلی بوده و برای مصرف عموم نیست. برخی از سازندگان نسبت به این امر ابراز نگرانی کرده‌اند، اما هرچه بیشتر پیش می‌رویم و محلی عالی را برای سکونت افراد توسعه می‌بخشیم، بیشتر می‌آموزیم. ما در تلاش برای تبدیل مزرعه وتروک به یک پیروزی بزرگ برای سازندگان و همکاران هستیم”.

 

زمین‌هایی خالی و خانه‌هایی برای فروش موجود بوده و مزرعه وتروک به دنبال یک مدیر زراعی می‌باشد.

 

ابتکارات وتروک مشتاقانه در انتظار امکان آغاز به کار توسعه‌های مشابه در کارولینا یا هر جای دیگر هستند. همانند دیگر پروژه‌های ساختمانی سبز.

 

منبع: سایت آقای شهردار