جستجو در تالارهای گفتگو

شرایط آب و هوایی، آب، خاک و وضعیت ناهمواری‌ها نقش اصلی و تعیین‌کننده‌ای در چگونگی پوشش گیاهی دارند. بارش، عمده‌ترین عامل در تعین پوشش گیاهی استان لرستان است. به جز نوار شمالی استان که بیشتر گستره آن را اراضی زراعی و مراتع تشکیل می‌دهند، سایر نواحی استان را غالباً پوشش جنگلی فراگرفته است. استان لرستان از نظر سطح پوشش جنگل در کشور در جایگاه دوم قرار دارد. ترکیب و سیمای این جنگل‌ها نسبت به ارتفاع از سطح دریا، عرض جغرافیایی، مقدار باران، فشردگی کوه‌ها، جهت ناهمواری‌ها و طول فصل سرد و گرم، مختلف و متفاوت است. در بعضی دامنه‌ها جنگل‌های تنک و پراکنده و در برخی دیگر جنگل‌های انبوه و نیمه انبوه دیده می‌شود. حدود 20 درصد از جنگل‌های زاگرس در استان لرستان قرار دارند. دامنه‌های زاگرس غالباً از جنگل‌های بلوط پوشیده شده است. گونه‌های جنگلی پسته، بادام، ارس، زالزالک، ارژن، زیتون، نارون، گردو، زبان گنجشک، ارغوان، کیکم، میوه‌های جنگلی مانند گلابی وحشی، آلبالو و گیلاس جنگلی وجود دارد. اکثر جنگل‌های لرستان در کوه‌های هشتاد پهلو، سفیدکوه (اطراف خرم‌آباد)، نورآباد، الشتر، کوه‌های بلوران، چنگری، فاوه، شاه‌نشین، کوه تخت (اطراف زاغه)، زز و ماهرو (اطراف الیگودرز) پراکنده است. با توجه به پایین بودن میزان رشد سالانه جنگل در استان لرستان، این جنگل‌ها غیرتجاری بوده و بهره‌برداری صنعتی از چوب آن‌ها به دلیل پایین بودن سطح دانش و فناوری و شیوه زندگی سنتی، صورت نمی‌گیرد و ارزش اقتصادی آن‌ها بیشتر مربوط به فراورده‌های فرعی است. تنوع آب و هوا و اختلاف ارتفاع، رویش گونه‌های متنوع و ارزشمندی نظیر گیاهان دارویی، صنعتی و خوراکی را فراهم ساخته است. این محصولات به شکل سنتی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند و شامل نباتاتی چون گل گاوزبان، خاکشیر، گل ختمی، آویشن، عناب، ترنجبین، هلیله ریحان، گل بنفشه، پرسیاوش، کاسنی، گل محمدی، گل سرخ، شقایق، بیدمشک، لاله، زنبق، شیرین بیان، شنگ، زرشک، کنگر وحشی، ریواس، حاجی بیان، فرفیان، پونه، نعنا و نرگس می‌باشند. تراکم گیاهی بیشتر در فصل بهار است زیرا سرمای شدید زمستان و یا قطع شدن باران و افزایش گرمای تابستان سبب خشک شدن و از بین رفتن بخشی از پوشش گیاهی می‌شود. ساده‌ترین شکل کارکردی مراتع، استفاده چراگاهی از آن است. مراتع لرستان از غنای خاصی برخوردارند و از سرمایه‌های باارزش این استان به‌شمار می‌روند. 31/5 درصد از سطح استان لرستان را مراتع تشکیل می‌دهند. این مراتع بر اساس آب و هوا به سه ناحیه تقسیم می‌شوند: الف) مراتع ییلاقی: این مراتع در مناطق کوهستانی و ارتفاع بالاتر از 1400 متر می‌رویند. این مراتع جزو مراتع خوب محسوب می‌شوند. گسترش این مراتع در نواحی مرتفع استان مانند اشترانکوه، ارتفاعات گرین در شمال استان و سفیدکوه می‌باشد. ب) مراتع میان‌بند: این مراتع در حدّفاصل مراتع ییلاقی و قشلاقی و در ارتفاع 800 تا 1400 متر رویش دارند و قسمت عمده مراتع استان را تشکیل می‌دهند. بیشترین فشار و تخریب از طریق چرای دام بر این مراتع وارد می‌شود. ج) مراتع قشلاقی: مراتع قشلاقی در ارتفاع پایین‌تر از 800 متر رویش دارند و به علت چرای زیاد و فرصت کم رشد، جزو مراتع فقیر به حساب می‌آیند. بهره‌برداری غیراصولی و بیش از ظرفیت از جنگل‌ها و مراتع سبب نابودی آن‌ها شده است. هر ساله صدها هکتار از جنگل‌های استان لرستان به دلایل گوناگون تخریب می‌شود. از جمله این عوامل قطع درختان بلوط و تهیه ذغال از این درختان ارزشمند می‌باشد. تغییر کاربری جنگل‌های لرستان به زمین کشاورزی، آتش‌سوزی‌های عمدی و غیرعمدی، قطع درختان برای احداث جاده و یا تعریض معابر، ورود ریزگردها از مناطق غربی کشور که سبب تخریب 20 درصدی جنگل‌های استان شده است، از دیگر عواملی هستند که رفته رفته رمق جنگل‌های ارزشمند استان لرستان را خواهند گرفت.