جستجو در تالارهای گفتگو

كاربرد مفاهیم پایداری و توسعه پایدار در معماری مبحثی به نام معماری پایدار را به‌ وجود آورده است. که مهم‌ترین سرفصل‌های آن را عناوین "معماری اکو - تک"، "معماری و انرژی" و "معماری سبز" تشكيل مي‌دهد. معماری پایدار - كه در واقع زيرمجموعه طراحي پايدار است - را شاید بتوان یکی از جریان‌های مهم معاصر به حساب آورد که عکس‌العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می‌رود. براي مثال، 50 درصد از ذخایر سوختی در ساختمان‌ها مصرف می‌شود که این به نوبه خود منجر به بحران‌های زیست محیطی شده و خواهد شد. بنابراین، ضرورت ایجاد و توسعه هرچه بیشتر مقوله پایداری در معماری بخوبي قابل مشاهده است. معماری پایدار، مانند ساير مقولات معماري، دارای اصول و قواعد خاص خود است و اين سه مرحله را در برمي‌گيرد: صرفه جویی در منابع ، طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان که هرکدام آنها استراتژی‌های ويژه خود را دارند. شناخت و مطالعه این تدابیر، معمار را به درک بیشتر از محیطی که بايد طراحي آن را انجام دهد، می‌رساند. مرحله صرفه جویی در منابع (Economy of Resources): اين اصل از يك سو به بهره‌برداري مناسب از منابع و انرژي‌هاي تجديدناپذير مانندسوخت‌های فسیلی، در جهت کاهش مصرف مي‌پردازد و از سوي دیگر به کنترل و به کارگیری هرچه بهتر منابع طبیعی به عنوان ذخایری تجدید پذیر و ماندگار توجه جدي دارد. به عنوان مثال، یکی از منابع سرشارو ناميرا، انرژی حاصل از نور خورشید است که امروزه توسط تکنولوژی فتوولتاییک برای فراهم کردن آب و برق مصرفی در ساختمان، از آن استفاده می‌شود. براي كنترل منابع، سه نوع استراتژي مي‌تواند مورد توجه قرارگيردکه شامل حفظ انرژی، حفظ آب و حفظ مواد است. همان گونه كه مشاهده مي‌شود، تمركز براين سه منبع، به دليل اهميت آنها در ساخت و اداره ساختمان است. مرحله طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی (Life Cycle Design) دومین اصل از معماری پایدار بر این فکر و یا نظریه استوار شده است که ماده از یک شکل قابل استفاده تبدیل به شكل ديگري مي‌شود، بدون اینکه به مفید بودن آن آسیبی رسیده باشد. از سوي دیگر به‌واسطه این اصل، یکی از وظایف طراح، جلوگیری از آلودگی محیط است. این نظریه برای رسیدن به این منظور در سه مرحله، ساختمان را مورد بررسی قرار می دهد. این مراحل به ترتیب عبارتند از: مرحله پیش از ساخت، مرحله در حال ساخت و مرحله پس از ساخت. باید توجه داشت که این مراحل به یکدیگر مرتبط بوده و مرز مشخصی بین آنها وجود ندارد. براي مثال، می توان از مواد بازیافتی در مرحله پس از ساخت یک ساختمان به عنوان مصالح اولیه در مرحله ساخت ساختمانی دیگر استفاده کرد. مرحله طراحی برای انسان (Humane Design): اصل طراحی برای انسان، آخرین و شاید مهمترین اصل از معماری پایدار است. این اصل ریشه در نیازهایی دارد که برای حفظ و نگهداری عناصر زنجیره ای اکوسیستم لازم است که آنها نیز به نوبه خود بقای انسان را تضمین می کنند. این اصل دارای سه استراتژی نگهداری از منابع طبیعی، طراحی شهری-طراحی سایت و راحتی انسان است که تمرکزشان بر افزایش همزیستی بین ساختمان و محیط بیرون از آن و بین ساختمان و افراد استفاده کننده از آنهاست. در واقع می‌توان گفت که برای رسیدن به معماری پایدار، طراح بايد این مراحل و اصول را که تعریف کننده یک چارچوب اصلی برای طرحی پایدار است را در طرح خود لحاظ و برحسب مورد ترکیب و متعادل کند. نمونه معماري پايدار؛ برج هرست (Hearst tower): اين ساختمان درنيويورك قراردارد كه توسط نورمن فاستر، معمار بسيارمعروف، طراحي شده و نمونه‌اي بارز از يك بناي پايداراست. معمار با انتخاب طرحي منحصر بفرد براي اين بنا، موجب كاهش 20 درصدي فولاد مصرفي در ساخت آن شده است. همچنين، ساختمان مجهز به سنسورهاي حساس به نور خورشيد براي تنظيم روشنايي لازم درفضاهاي داخلي است. اين ساختمان به دليل اينكه دربيشتراوقات سال از هواي خارج از ساختمان به عنوان تهويه مطبوع استفاده مي‌كند، 22 درصد دي‌اكسيدكربن كمتر ‌وارد هوا مي‌كند

سیمون دیل (Simon Dale) از این زندگی ماشینی روزانه خسته شده بود. به همین خاطر با خانواده اش به حومه ولز رفت و در طی چهار ماه این خانه هابیتی فوق العاده را برای خود و خانواده اش ساخت. چیزی که احتمالا پیتر جکسون کارگردان فیلم ارباب حلقه ها هم به آن حسادت خواهد کرد. جالب اینکه، سیمون دیل نه معمار و نه مهندس عمران می باشد، بلکه این خانه را تنها با کمک پدر شوهرش و با ابزارهای ابتدایی ساخته است. مواد استفاده شده هم چیزهایی بوده که در همان اطراف یافت می شده و او از مواد قابل بازیافت و سنگ برای مواد اولیه آن استفاده کرده است. برای سقف هم از یک لایه پلاستیک ضد آب استفاده شده و جالب تر اینکه ساخت یک خانه به این زیبایی در نهایت تنها 3000 پوند هزینه برده است. زندگی در چنین خانه ی زیبایی و به سبک هابیت ها لذتی دارد که احتمالا شما هم دوست دارید حداقل برای چند روز هم که شده آن را تجربه کنید. اما زندگی به مدت طولانی در این خانه شاید کار هر کسی نباشد. منبع: arthut.co

آکادمی علوم کالیفرنیا، هم یک موزه ی تاریخ طبیعی است، هم یک رصدخانه، و هم محل نگهداری بیش از ۲۰ میلیون تحقیق که از دانشمندان سراسر دنیا جمع آوری شده است. بنای قدیمی این محوطه، شامل ۱۲ ساختمان جدا از هم بود، که هم اکنون همه ی آنها توسط ساختمانی مدرن که بر روی طبیعت محیط تاکید کرده به صورت یکپارچه درآمده. زیربنای این مجموعه چیزی در حدود ۱۰۲۰۰ متر مربع می باشد، با این وجود مقدار انرژی که در آن به هدر می رود، با استفاده از آخرین تکتولوژی های ساختمانی به کمترین مقدار خود کاهش یافته است. کانسپت این بنا، همانطور که رنزو پیانو، طراح این بنا، به آن اشاره می کند، مانند برداشته شدن تکه ای از زمین و ساختن بنا در زیر این تکه است، به طوری که کمترین ناهماهنگی و بی احترامی به طبیعت اطراف را داشته باشد. از این رو رنزو طرح خود را چنین توصیف می کند: "ما برای آکادمی کالیفرنیا، محلی ساخته ایم که هم از نظر بصری و هم از نظر عملکرد، جزئی از محیط اطرافش باشد، مثل اینکه تکه ای از زمین را برداشته باشید و زیرش یک ساختمان ساخته باشید." در اینجا پیش از اینکه وارد جزئیات طرح شویم اندکی از رنزو تعریف کنیم! رنزو پیانو (Renzo Piano) معمار برجسته ایتالیایی است. وی در ۱۴ سپتامبر ۱۹۳۷ در شهر جنوا محله پلیی، به دنیا آمد. دوران تحصیلی او چندان خوب آغاز نشد به طوری که، در دوران ابتدایی چیزی نمانده بود که از مدرسه اخراج شود. بعد از تحصیلات ابتدایی برای تحصیل معماری ابتدا به دانشگاه فلورانس رفت. در دورهٔ اشغال دانشگاه‌های ایتالیا بوسیلهٔ دانشجویان در میلان، نزد فرانکو البینی به یادگیری عملی حرفه ی معماری پرداخت. در ۱۹۶۴ تحصیلات خود را در رشتهٔ معماری در دانشگاه پلی‌ تکنیک میلان با پایان نامه‌ ای دربارهٔ ساختمانهای عربی در قسمتهای داخلی لیگوریا به پایان برد و به همکاری با استادش مارکو تسانوسو پرداخت. به لطف پدر، که مانند چهار عمو و برادرش همه پیمانکار ساختمانی بودند، بی درنگ امکان آشنایی با زندگی کارگاهی و تجربه حرفه‌ ای را به دست آورد و اولین روابط حرفه‌ای خود را با مشتریان پایه گذاشت. از ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۰ بین انگلستان و ایالات متحده در سفر بود تا تحصیلات خود را تکمیل کند. در همین دوران با ژان پرووه (۱۹۰۱-۱۹۸۴)، معمار فرانسوی آشنا شد و دوستی پایدار و پر ثمری را با او آغاز کرد. و از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۷ با ریچارد راجرز در طراحی مرکز پمپیدو همکاری داشت. از جمله پروژه‌های رنزو پیانو می توان به موارد زیر اشاره نمود: 1. ساختمانهای اداری B&B italia در نووه دراته، کومو (Novedrate, Como) 2. منازل شخصی در کوزاگو (Cusago)، میلان 3. ساختمان تأسیسات شرکت اتومبیل سازی فیات در شهر تورینو ایتالیا 4. استادیوم فوتبال شهر باری ایتالیا 5. مرکز فرهنگ و هنر جرج پمپیدو (Centre Pompidou) در پاریس 6. فرودگاه شهر Osaka ژاپن 7. مجموعه برج‌های سیدنی استرالیا 8. ساختمان مرکز علم و تکنولوژی ملی هلند در شهر آمستردام 9. ساختمان آکادمی علوم ایالت کالیفرنیا در سانفرانسیکو آمریکا 10. مجتمع ورزشی راوانا 11. ایستگاه مترو جنوا 12. پایانه مسافربری کانسای 13. مرکز طراحی مرسدس بنز در اشتوتگارت 14. ساخت برج ۴۲۰ متری با گنجایش ۱۵۰۰۰ نفر بر روی رودخانه تایمز لندن رنزو در این بین جوایز ارزشمندی نیز بدست آورده که از این بین می توان به: عضویت افتخاری جامعه معماران آمریکا ۱۹۸۱، مدال طلای انستیتو سلطنتی معماران انگلستان ۱۹۸۹، نشان Cavaliere di Gran Croce از هیئت دولت ایتالیا ۱۹۸۹، عضویت افتخاری دانشکده هنر و تحقیقات آمریکا ۱۹۹۴، جایزه میکل آنجلو رم ایتالیا ۱۹۹۴، جایزه اریز موز آمستردام هلند ۱۹۹۵، جایزه معماری پریتزکر کاخ سفید آمریکا ۱۹۹۸، معمار دانشکده ملی سن لوکا ایتالیا ۱۹۹۹، سلطان معماری ایتالیا ۲۰۰۰، جایزه لئوناردو ایتالیا ۲۰۰۰، و جایزه وکسنر مرکز هنر وکسنر آمریکا ۲۰۰۱، اشاره نمود. اما بر می گردیم به آکادمی علوم کالیفرنیا، جایی که حتی تمامی گیاهانی که بر روی سقف این بنا قرار گرفته اند کاملا طبیعی هستند. حداکثر شیب گنبدهای این بنا 60 درجه می باشد، اما این گنبدها که مانند تپه هایی بر بام این بنا قرار گرفته اند تنها برای زیبایی ظاهری نیستند، بلکه این تپه ها هم نقش یک افلاک نما را، و هم نقش نورگیری برای داخل بنا را نیز بازی می کنند. علاوه بر آنها، این گنبدهای تپه ای شکل، به وابستگی بین زمین و علوم زیستی جانداران اشاره دارد. و همچنین این بنا به وسیله ی این تپه ها مقدار زیادی از انرژی اش را ذخیره می کند. در حقیقت این تپه ها در روی سقف مانند دو بادگیر عمل می کنند. البته نه به صورت بادگیرهای سنتی، بلکه به شکلی هوشمند، به گونه ای که متناسب با دمای داخل بنا به صورت اتوماتیک باز و بسته می شوند و هوای داخل را تنظیم می نمایند. نکته ی جالب در مورد این بنا اینکه، سقف با ۶ اینچ خاک پوشانده شده است. این کار علاوه بر اینکه باعث می شود این سقف، عایق بسیار خوبی در برابر دما باشد (به طوری که دمای داخل بنا ۱۰ درجه خنک تر از دمای خارج است)، عایق بسیار مناسبی برای صدا هم هست (این سقف فرکانس صدا ها را تا ۴۰ دسیبل کاهش می دهد). علاوه بر همه ی اینها، این سقف با جذب ۹۸ درصد از آب بارندگی های احتمالی، آب لازم برای آبیاری گیاهان را در تمام طول سال تامین می کند. از دیگر اهداف رنزو پیانو این بوده که، ارتباط بین ساختمان و محیط اطرافش به بهترین وجه به بینندگان القا شود، به همین جهت در دیوار های خارجی این بنا به مقدار بسیار زیادی شیشه استفاده شده است، که به بینندگان این امکان را می دهد تا از پیرامون بنا به تماشای موزه ای که در داخل آن وجود دارد بپردازند. از نکات جالب دیگر این بنا می توان به بازیافت 90 درصد از زباله های به وجود آمده از تخریب آکادمی قدیمی کالیفرنیا اشاره نمود. به طوری که از 9000 تن بتن برجای مانده از تخریب ساختمان قبلی برای ساخت جاده ریچموند، و از 12000 تن فولاد بازیافت شده در اسکلت بنا استفاده شده است. همچنین در اطراف این بنا حدود 60000 سلول خورشیدی نصب شده که علاوه بر تولید سالانه 213000 کیلووات ساعت انرژی برق و جلوگیری از انتشار بیش از 450000 پوند گازهای گلخانه ای ناشی از تولید این مقدار انرژی، در محیط اطراف یک سایبان نیز ایجاد کرده. و می توان نمونه ای از مهندسی زیست بوم را در این اثر مشاهده نمود. منبع نوشتار: arthut.co

مقدمه در سال های اخیر بیانیه ها و مقالات متعددی در زمینه اصول معماری سبز توسط محققان مختلف در سراسر دنیا به رشته تحریر درآمده است. اغلب این بیانیه ها با اختلاف اندک موضوعاتی را در زمینه تشویق طراحان به حفاظت از انرژی ونیز در نظر گیری ویژگی های محلی مکان و کار با کاربران ساختمان و جوامع اطراف آن تثبیت نموده اند. معماران انگلیسی، برندا و روبرت ویل در کتاب خویش با عنوان «معماری سبز: طراحی برای آینده ای آگاه از انرژی» یکی از ساده ترین و صریح ترین چارچوب ها را برای معماری سبز مطرح نموده اند. آن ها این اصول را با استفاده از مثال های مختلف از طراحی ساختمان در اروپا انگلستان و امریکا نشان داده اند. ایشان بر فراگیری از معماری بومی تأکید زیادی داشتند، معماری که در تجربه نسل های متمادی ساکن یک منطقه و اقلیم ویژه در آن نهفته است . اطلاعات بیشتر در مورد اصول معماری سبز و نحوه اجرا آن در بسیاری از پایگاههای اینترنتی از جمله «موسسه آمریکایی کمیته معماران در موضوعات مختلف زیست محیطی» (www.aia.org.cote) شورای «ساختمان سازی سبز امریکا» (www.usgbc.org) و در اروپا و انگلستان «منازل پایدار » (www.sustainablehome.co.uk) نیز وجود دارد. فرآیند سبز در معماری فرآیندی کهن میباشد، برای مثال از هنگامی که انسان های غار نشین برای اولین بار پی به این مسئله بردند که انتخاب غاری رو به جنوب از لحاظ دمای محیط بسیار مناسب تر از غاری می باشد که دهانه آن به سمت شمال است. موضوع جدید درک این مهم است که معماری سبز برای محیطهای مصنوع و انسان آفرینش بهترین فرآیند برای طراحی ساختمان هاست؛ به گونه ای که تمام منابع وارده به ساختمان، مصالح آن، سوخت یا اشیا مورد استفاده ساکنان، نیازمند پدید آوردن یک معماری پایدار هستند. بسیاری از ساختمان های موجود حداقل یکی از ویژگی های متعدد و قابل تشخیص معماری سبز را درون خویش دارند، با این حال،تنها تعداد اندکی از این بناها کل این فرآیند کامل را دارا می باشند.

کودکستان ارگانیک با بیش از 3800 متر مربع، توسط گروه معماری VO Trong Nghia طراحی شده است،این پروژه ای حیرت انگیز در تلاش برای دادن قدرت مشارکت به مردم است. در کشوری مانند ویتنام که از لحاظ تاریخی به کشاورزی شناخته می شده است، اقتصاد نوین در حال بلعیدن زمین هاست، و نیاز است ارنباط بین مردم و محیط زیست طبیعی که به سرعت در حال تغییر است ،برقرار شود. پروژه واقع در "بین هوآ"، دونگ نائینی ویتنام است، این مهد کودک معاصر می کوشد تا دو فعالیت دارای اهمیت بیشتر را عرضه کند: یادگیری و پرورش گیاهان با مصرف غذایی. معماران به این توجه داشته اند که، مهد کودک ارگانیک در کنار یک کارخانه بزرگ واقع شده است که کارکنان آن 500 کودک خود را در اینجا ثبت نام می کنند. به منظور حفظ و ایجاد یک رابطه عمیق تر با محیط زیست طبیعی،معماران کودکستان ارگانیک سقف مجموعه را به مانند یک سقف مستمر سبز در نظر گرفتند تا مواد غذایی و گیاهی را به کودکان ارائه دهد و توامان برای کودکان به عنوان یک زمین بازی گسترده رو به آسمان عمل کند. معماران در ادامه در مورد سازه و فضاها توضیحاتی را ارئه می دهند: بام سبز به شکل سه حلقه کشیده شده با تنها یک نقطه ی اشتراک است، که سه حیاط داخلی با زمین های بازی را به صورت امن ایجاد کرده است. به تازگی، باغ سبزیجات تجربی در بالای آن (حلقه ها) نیز ایجاد شده است. پنج نوع سبزیجات مختلف در 200مترمربع باغ برای آموزش کشاورزی کاشته شده است. همه ی فضاهای دیگر زیر این سقف سبز جانمایی شده اند. بام سبز و نمای سبز آن در عین حال عایق های طراحی شده در انها برای به حداکثر رساندن نور و تهویه ی هوای تازه نیز طراحی شده است. آب گرمکن های خورشیدی و آب قابل بازیافت کارخانه برای آبیاری باغ و استفاده در توالت مورد مصرف قرار می گیرد. ترجمه شده در کارگاه ترجمه نواندیشان

درود... پاورپوینتی رو در اختیارتون قرارمی دم از رویکرد پایداری در معماری... اصول طراحی این معماری و همچنین نمونه های موردی... مشخصات فایل: فرمت فایل: فایل فشرده حاوی یک فایل پاورپوینت تعداد اسلاید ها: 52 عدد حجم فایل: 3.8 مگابایت منبع: نواندیشان معماری پایدار.rar

شايد اولين تصوري كه از مقوا در ذهن شكل مي گيرد به عنوان كالاي بسته بندي است، اما در چند سال اخير، خانه ها و پروژه هاي متنوع و وسيعي با استفاده از مقوا ساخته شده اند. مقوا، مصالحي سبك، ارزان و سازگار با محيط زيست است. سبكي اين ماده و احتمالاً قابليت تاشدن و كشويي كردن آن، باعث مي شود كه در مواقعبحران در مناطق جنگ زده و يا زلزله زده به منظور ايجاد مسكن موقتي قابل بهره برداري باشد. اين مقاله ضمن معرفي مجدد اين ماده آشنا، مي كوشد تا نگاه كاربردي جديدي را نسبت به آن معرفي نمايد و نمونه هايي چند از ساختمانهاي برافراشته شده بوسيله آن را نيز به نمايش بگذارد. مقوا يك مصالح دوستدار محيط زيست، ارزان و سبك وزن مي باشد. صنعت بسته بندي دانش زيادي در مورد كارتن به عنوان يك متريال بستهبندي دارد. اما در صنعت ساختمان اين ماده هنوز ناشناخته است. با توجه به وظيفه حساس و خطير ساختمانها، ويژگيهاي فيزيكي و مكانيكي اين ماده بايد بازشناسي، تحقيق و تعريف شود. به ويژه مشكلات حريق و مقاومت لازم است بررسي شوند. تحقيقات همچنين مي تواند روي سطوح قابل كاربري با مورد ملاحظه قرار دادن ويژگيهاي مشخصه آن انجام شود. سبكي اين متريال وامكان تا كردن و برش دادن آن باعث شده تا در حال حاضر با استفاده از مقوا طرحهايي براي خانه هاي موقتي براي مواقع زلزله و يا مناطق بحران زده ساخته شود. به صورت كلي مزاياي استفاده از مقوا در صنعت ساختمان عبارتند از: در اين ساختمانها تا 85 % از مواد بازيافتي استفاده مي شود. در اين خانه ها، كاهش بار مرده ساختمان به صورت چشمگيري اتفاق مي افتد. به دليل قيمت بسيار كم، قابليت حمل و نقل و انعطاف پذيري اين خانه به گزينه اي واقعي جهت استفاده در انواع شرايط موقت تبديل مي شود. خدمات رساني مستقل: فقط با استفاده از باتري هاي 12 ولت يا سلول هاي كوچك نيروزاي نوري انرژي توليد مي كند. قابليت بازيافت كامل، جمع آوري آب، و توليد الكتريسيته همگي گزينه هاي وجود يك معماري پايدار در اين ساختمانها مي باشد. سابقه تاريخي كاغذ و مقوا موفقيتهاي زيادي را در طول تاريخ داشته اند مخصوصاً براي نوشتن و يا كالاي بسته بندي. جعبه هاي چوبي كه در گذشته موارد استفاده بسياري داشت، امروزه بوسيله جعبه هاي مقوايي كه داراي قابليتهاي زيادي از جمله تاشدن، سبك تر بودن، قابل بازيافت بودن و... است، وجود Nagashizuki و washi جايگزين شده است. ژاپن سابقه تاريخي غني اي در رابطه با كاغذ دارد. انواع كاملاً شناخته شده اي از كاغذ به نام مي باشد. كاغذ و مقوا قرن ها است كه براي ساخت خانه هاي بومي در ژاپن به Fusuma و Shoji دارد. در زمينه معماري نيز درهاي تاشو نيمه شفاف در مناطق زلزله خيز هم ارزان و هم ايمن بوده است. به علاوه از فن كاغذ و تا (اوريگامي)، براي shoji « برنج شوجي » كار مي روند، زيرا كه كاغذ معمار ژاپني از مقواهاي مسطح و لوله ، Shigero Ban « شيگرو بن » . كارهاي تكميلي سبك وزن و ساخت مجسمه هاي كاغذي استفاده مي شده است وينست » ، اي در مقياسي وسيع در ساخت خانه، شهرسازي، سالن هاي بزرگ نمايشگاهي و سرپناه هاي اضطراري استفاده كرده است. در استراليا ،« آندريانو پوپيلي » ، اين كار پيش تازانه را بر عهده گرفته است و در سال گذشته ،« نيو سات ويلز » از دانشگاه Vincent Sedlack « سدلاك،«Col James كل جيمز » دانشجوي افتخاري دانشگاه سيدني، يك ساختمان كامل پنج خوابه در ابعاد واقعي را به كمك Andriano Pupilli طراحي و بنا نمود. اين عمل توجه عمومي را به خود جلب ساخت و آن بنا مستقيما به نمايشگاهي از مقوا به عنوان مصالح ساختماني آينده مبدل شد. خانه مقوايي روش شيگرو بن در معماري بسيار ساده و همراه با استفاده از مواد ساده و قابل بازيافت براي ايجاد ساختارهاي با شكوه است ؛ او در ساختارهايش از مصالحي استفاده مي كند كه مفهوم مصالح در معماري مدرن را به چالش مي كشد. يكي از موفق ترين پروژه هاي او در زماني بوجود آمد كه نياز به آن 6 ريشتر شهر كوبه ژاپن را لرزاند. بيش از سيصد هزار نفر از مردم خانه هايشان را / واقعاً احساس مي شد. در 17 ژانويه 1995 ، زمين لرزه اي به بزرگي 9 ترك كردند. بعد از زمين لرزه شهر كاملاً تخريب شد و نزديك به 2100 ساختمان از بين رفت. اين رويداد فاجعه آميز باعث شد تا شيگرو بن، روش ساختماني جديدش را به آزمايش بگذارد. همه مواد و مصالح مورد استفاده او به صورت پيش ساخته بودند و در سايت مونتاژ مي شدند. او از جعبه هاي آب جو كه هر يك بوسيله كيسه هاي شن پر شده بودند، به عنوان فونداسيون براي 172 فوت از سايت استفاده كرد. اين موضوع كمك مي كرد تا جعبه ها 4 اينچ (كه / درون سايت محكم شود. سپس كف 13 در 13 فوتي را در امتداد لبه ها با چوبهاي تخته سه لا ميخ كوب نمود. لوله هاي مقوايي به قطر 5 ضخامت خود مقواها 4 ميليمتر بود) به عنوان ستونهايي روي ميخها قرار گرفت و با نوار اسفنجي ضد آب مهروموم گرديد. جعبه هاي آب جو پر شده بوسيله كيسه هاي شن به عنوان فونداسيون خانه مقوايي

امروزه در استرلیا برای ساختمان ها سیستم رتبه بندی به نام ستاره سبز وجود دارد. در استرلیا شش ستاره سبز بالاترین رتبه است.استفاده از آبگرمکن های خورشیدی و منابع ذخیره آب باران در ساختمان ها و استفاده از روش های تهویه داخل ساختمان به صورت طبیعی، از نخستین مواردی است که باید رعایت شود. ساختمان کاونسیل هاوس دو با شش ستاره سبز، با فناوری منحصر به فردش برنده ی جوایز متعددی در زمینه معماری، و معماری پایدار در استرلیا شده است. جدا سازی زباله ها در مبداء، لزوم اندازه گیری دمای داخل، کنترل میزان مصرف برق در طول شبانه روز، و تشویق کارمندان به استفاده از دوچرخه و وسایل حمل و نقل عمومی برای آلوده نکردن محیط زیست، از فعالیت های عادی به شمار می آید. تمام مواد و مصالحی که قرار است در نازک کاری ساختمان ها به کار روند دارای شناسنامه سبز هستند و باید نشان دهند این مواد چگونه تهیه شده و بعد از چند سال چگونه به چرخه طبیعت بر می گردند، این امر حتی شامل صندلی ها هم می شود. در غیر این صورت معماران مجاز به استفاده از آنها نیستند. CH2 یک ساختمان آینده نگر است که می تواند راهی را که استرالیا، و البته دنیا به سوی معماری پایدار طی می کند، نمایش دهد. این ساختمان در اگوست 2006 به بهره برداری رسید. فن آوری پایدار در تمام جنبه های آن و در هر 10 طبقه ساختمان رعایت شده است. تاسیسات تصفیه آبهای زیر زمین، کاربرد مواد تغیییر حالت دهنده در سرمایش، پنجره های خود کار برای خارج کردن گرما در شب، آفتابگیرهایی که با حرکت خورشید تغییر جهت می دهند و حتی ظروف نگه داری گیاهان در نما، همگی نشان از تفکری نو دارند. گرچه بیشتر اصول به کار گرفته شده در این ساختمان جدید نیستند- مانند ذخیره گرما برای ایجاد سرمایش یا استفاده از گیاهان برای کنترل نور ورودی و...- ولی پیش از این در استرالیا سبکی چنین جامع و به هم پیوسته به کار گرفته نشده بود.CH2 استانداردهای جدیدی به ارمغان آورده که نشان می دهد چگونه یک ساختمان می تواند استاندارد های مالی، اجتماعی، و زیست محیطی را با هم رعایت کند. CH2 همانند بوم زیست کره ی زمینطراحی شده که مجموعه ی گسترده ای است از اجزای به هم پیوسته. همان گونه که در کره زمین بررسی نقش هر بخش بدون مراجعه به کل غیر ممکن است،CH2 هم از اجزای متعددی تشکیل شده که در کنارهم، برای ساختمان گرما، سرما، برق و آب تولید می کنند و در همان حال محیطیهماهنگ با هم می آفرینند . به طور مثال رنگ های تیره گرما را جذب می کنند و هوایگرم بالا می رود. بر اساس همین خاصیت، نمای شمالی CH2 شش دریچه ی تخلیه هوا با رنگ تیره دارد که از خورشید گرما جذب می کنند وهوای مانده ی داخل را به بالا رانده و از ساختمان بیرون می رانند (به علت قرارگرفتن استرلیا در نیمکره ی جنوبی، آفتاب در شمال ساختمان حرکت می کند). دریچه هاینمای جنوبی رنگ روشن دارد که هوای تازه را از بام به سمت پایین توزیع می کنند.کارکنان این ساختمان می توانند جریان هوای تازه را در فضای کاری خود با دریچه هایتعبیه شده در کف هر طبقه تنظیم کنند. آفتابگیرهای ضلع غربی که از چوببازیافت شده ساخته شده اند، بر نما سایه می اندازند. انرژی حاصل از صفحات خورشیدیبام، برق مورد نیاز برای حرکت آفتابگیرها را تامین می کنند که با توجه به وضعیتخورشید در آسمان تغییر جهت می دهند. این اجزا دست به دست هم می دهند تا معیارهایمعماری پایدار، محیطی سالم و کنترل شده به وجود آورند.هر روزه در حدود صد هزارلیتر فاضلاب از کانال خیابان کالینز (در مجاورت CH2) گرفته می شود. یک کانال فاضلاب شهری معمولا 95% آب در خود داردکه این چیزی نیست جز هدر دادن آب و افزایش بار فاضلاب در شبکه. در CH2 این فاضلاب وارد تصفیه خانه ساختمانمی شود که آب را از آن جدا می کند و قسمت جامد را به شبکه فاضلاب می فرستد. آباستخراج شده با سیستم میکرو ***** تصفیه می شود که آبی با درجه A را تهیه می کند که برای استفاده غیرآشامیدنی مناسب است.بخشی از آب بازیافت شده برای تامین آب شبکه سرمایش، موتورخانه،سیفون توالت ها و سامانه ی آب فشان اطفای حریق استفاده می شود. مابقی در دیگرساختمان های شهرداری، فواره ها و تاسیسات شهری استفاده می شود. حجم آب قابل ملاحظهای هم با جمع آوری آب باران در این ساختمان ذخیره می شود.

چکیده: معماری گیلان، به عنوان نمونه ای مناسب از هماهنگی و تلفیق بنا با طبیعت، که حاصل عوامل مختلف اقلیمی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... است و بیشترین تاثیر را از اقلیم و طبیعت پیرامون خود گرفته است. به نظر میرسد معماری این منطقه از مصالح مورد استفاده تا فرم کلی بنا تحت تاثیر محیط پیرامون میباشد. برای شناخت این معماری باید تاثیر عوامل اقلیمی بر ساخت و ساز ابنیه شمال ایران مورد بررسی قرار گیرند. لذا در این مقاله پس از معرفی خصوصیات اقلیمی، به تاثیر اقلیم بر شکل گیری فضاها و عناصر معماری این منطقه پرداخته ایم. در این مقاله جهت بررسی راهکارهای معماری پایدار در گیلان؛ ابتدا مفهوم پایداری، توسعه پایدار و تاثیر و اهداف آن در معماری بررسی شده است. سپس به بررسی معماری گیلان، بویژه تاثیر ویژگیهای اقلیمی و طبیعی بر آن پرداخته ایم. در ادامه چند نمونه از ساختمان های موفق در زمینه معماری پایدار در کشور ژاپن با اقلیم مشابه شمال ایران و با الگوگیری از معماری بومی آن منطقه که مشابه معماری بومی گیلان میباشد، مورد تحلیل قرار گرفت. در آخر، با مقایسه ویژگیها و شباهت های معماری بومی گیلان و ژاپن و راهکارهای مطرح در معماری پایدار ژاپن، راهکارهای معماری پایدار گیلان، برگرفته از معماری بومی منطقه، نتیجه گیری شده است. دانلود: http://ven0o0s.persiangig.com/ANJOMAN/paydar.pdf