جستجو در تالارهای گفتگو

لی لی پوتی ها در راهند هر روز که می گذرد، ابعاد جدیدی از فاجعه گرمایش جهانی رخ نشان می دهد. در جدیدترین آنها مشخص شده که یک دوره گرمایش جهانی باستانی باعث شده بود اسب ها تا اندازه یک گربه خانگی لاغرمردنی و کوچک شوند. افزایش گرما، کاهش مواد غذایی و احتمالا کاهش اکسیژن موجود در جو زمین دست به دست هم داده بودند تا پستانداران ـ که استادان مسلم تطابق با شرایط محیط زیست خود هستند ـ تغییر شکل دهند و برای زندگی در محیط خشن تر جدید، خود را مهیا کنند. در این میان دانشمندان اعتقاد دارند مطالعه این اسب کوچک می تواند به آنها کمک کند تا تصویری از آینده موجودات زنده زمین که روزهای آغازین یک دوره گرمایش دیگر را می گذرانند، ترسیم کنند. ● اسب هایی به اندازه یک گربه حدود ۵۵ میلیون سال قبل، غلظت گاز کربنیک جو زمین بنابر دلایلی که هنوز مشخص نیست، سر به افزایش نهاد. این موضوع باعث شد تا دمای زمین در یک دوره ۲۰هزار ساله حدود شش درجه سانتی گراد افزایش یابد. افزایش دمایی که برای حدود ۱۷۵ هزار سال باقی ماند، سپس آرام آرام شروع به خنک شدن کرد، اما افزایش دمای ناقابل شش درجه ای عواقب وحشتناکی به دنبال داشت. علاوه بر کاهش دریافت اکسیژن در هر دم و بازدم، حیوانات با کاهش شدید غذا به دلیل تغییر شرایط اقلیمی و به هم ریختگی اوضاع آب و هوایی روبه رو شدند. این تغییرات باعث انقراض نسل تعداد زیادی از گونه های گیاهی و جانوری شد، اما آنهایی که باقی ماندند، برای بقا مجبور شدند همه عادت های غذایی و رفتاری خود را تغییر دهند. این تازه آغاز ماجرا بود. زمان طولانی این دوره گرمایشی باعث شد تا انتخاب طبیعی به سراغ گونه های زیستی بیاید. حیواناتی که به دلیل کوچکی جثه به غذا، آب و هوای کمتری احتیاج داشتند، شانس بیشتری برای بقا پیدا کردند، بنابراین پس از چند صد سال نسل کوتوله ها قدرت گرفت و زمین را اشغال کردند. همچنان که نوسانات دمایی در آن دوره بالا می رفت، نسل حیوانات کوچک از یک گونه خاص مثل اسب ها، اقبال بیشتری برای بقا یافت. اسب ها در آن دوره، کوچک و کم توقع شدند و حدود پنج تا شش کیلوگرم وزن داشتند. به آن نژاد اسب ـ که نمونه هایی از فسیل آن تاکنون پیدا شده است ـ صفرهیپوس می گویند. همچنان که سال ها و قرن ها از دوره گرمایش باستانی مورد مطالعه ما می گذشت، صفرهیپوس ها کوچک و کوچک تر شدند تا جایی که پس از حدود ۱۳۰ هزار سال از آغاز این عصر گرمازده، وزن یک صفرهیپوس به حدود چهار کیلوگرم کاهش پیدا کرده بود. حالا اسب ها تقریبا به اندازه یک گربه خانگی معمولی بودند. ● وقتی دندان ها حرف بزنند اما چند سال پیش و زمانی که پژوهشگرانی از دانشگاه نبراسکا و موزه تاریخ طبیعی دانشگاه فلوریدا مشغول بررسی و مطالعه گنجینه ای تازه به دست آمده از اسب های کوتوله دوران گرمایش جهانی ماقبل تاریخ بودند، کشف شگفت انگیزی کردند. آنها دندان های به دست آمده را با روش هایی دقیق اندازه گیری کرده و ثبت می کردند. داده ها نشان از آن داشت که طی دوره گرمایش، اسب های صفرهیپوس دائما بزرگ و کوچک می شده اند. پژوهشگران ابتدا گمان کردند حتما اشتباهی رخ داده است، چون تصور اولیه بر این بود که در آن دوره، جانوران با روند دائمی کاهش سایز بدن روبه رو بوده اند. بنابراین دانشمندان تلاش کردند تا با تطابق منحنی های بزرگ و کوچک شدن جثه اسب ها با منحنی های کاهش یا افزایش دی اکسیدکربن در جو زمین یا منحنی تغییرات دمایی، عامل اصلی تغییر سایز اسب ها را به دست آورند، نتایج حیرت انگیز بود. بررسی اندازه دندان اسب ها نشان داد که هر چقدر هوا گرم تر می شد به همان نسبت و با همان روند اسب ها کوچک تر می شدند و با خنک تر شدن هوا، هیکل اسب ها درشت تر می شد؛ موضوعی که اصلا با افزایش یا کاهش غلظت گاز کربنیک در هوا تناسب نداشت. حتی امروزه هم می توان مشاهده کرد که نمونه هایی از حیوانات یک گونه که در نزدیکی خط استوا زندگی می کنند، کوچک تر از همتایان خود در عرض های شمالی تر یا جنوبی تر هستند. این موضوع می تواند به غلظت اکسیژن و میزان مواد غذایی در دسترس و از آن مهم تر امنیت غذایی در طول سال ربط داشته باشد. ● کوتوله ها مالکان آینده زمین این روزها که دائما خبرهایی از گرمایش جهانی می شنویم، نتایج چنین تحقیقاتی می تواند به دانشمندان درباره پیش بینی آینده گیاهی و جانوری سیاره زمین کمک کند. این موضوع مخصوصا درباره کاهش اندازه آن دسته از گیاهان و جانورانی که منابع غذایی انسان را تشکیل می دهند، از اهمیت بخصوصی برخوردار است. نباید از خاطر برد که افزایش پنج تا شش درجه ای دمای هوا در آن دوره گرمایش جهانی که در ۵۵ میلیون سال پیش رخ داد، حدود ۲۰ هزار سال طول کشید. در حالی که دانشمندان معتقدند افزایش دما در دوره گرمایش جهانی پیش رو که خیلی ها آن را محصول سوءرفتار نوع بشر می دانند، تنها در حدود ۱۰۰ سال آینده به پای دوره باستانی گرمایش می رسد. در آن صورت انتخاب طبیعی فرصت کافی نخواهد داشت تا گیاهان و حیواناتی کوتوله را مالک سیاره زمین نماید و بشر به چشم خود خواهد دید که نتیجه رفتارهای خودخواهانه او انقراض بیشتر گونه های زیستی این سیاره خواهد بود. گونه هایی که فرصت کافی برای تطابق خود با شرایط گرمایی جدید را نخواهند داشت. منبع: livescience