جستجو در تالارهای گفتگو

برنامه ريزی استراتژيك در سطح يك بنگاه برنامه ريزی استراتژيك در سطح يك بنگاه 1-برنامه استراتژيك يعني چه؟ هنري مينتزبرگ، استراتژيست معروف كانادايي، پنج تعريف از استراتژي ارائه داده است كه بدان مي توان P5 نام نهاد . يعني مي توان استراتژي را به معناي طرح و نقشه، ويا صف آرايي، و يا الگو، و يا موضع، و يا ديدگاه تعريف نمود. يك برنامه استراتژيك، بستر يا چارچوبي است كه يراي عملي ساختن تفكر استراتژيك و هدايت عمليات كه منجر به تحقق نتايج مشخص و برنامه ريزي شده گردند، مي باشد. چنين چارچوبي داراي هفت عنصر مشخص است: *ماموريت سازمان *تحليل استراتژيك *استراتژي *اهداف بلند مدت *برنامه هاي تلفيقي *پيش بيني هاي مالي *خلاصه اجرايي اگرچه هريك از اين عناصر به طور مستقل و جدا توسعه و تكامل مي يابد، ولي بين آنها يك ارتباط دروني نيز وجود دارد. آنها بر روي هم ابزار مديريتي مهمي را تشكيل مي دهند كه با استفاده از آن مي توان ماهيت و مفهوم اصلي سازمان، جهت گيري كلان يا استراتژي مناسب و نقشه راهنماي لازم براي پياده سازي استراتژي اتخاذ شده و دستيابي به نتايج بلند مدت را نيز تعيين كرد. 2-برنامه ريزي استراتژيك يعني چه؟ برنامه ريزي استراتژيك فرآيندي است كه طي آن مديران ارشد اجرايي و عملياتي برنامه ريزي استراتژيك سازمان را طراحي مي كنند. مهمترين ويژگي اين فرآيند در ماهيت كار گروهي آن نهفته است. زيرا در قالب چنين فرآيند و كارگروهي است كه اعتقاد و باور به استراتژي سازمان شكل مي گيرد و افراد درگير در اين فرآيند، احساس تعلق و مالكيت نسبت به آن پيدا مي كنند. بعلاوه چنين فرآيندي باعث تسهيل مرحله استقرار استراتژي سازمان مي گردد. 3-استراتژيست و اتخاذ تصميم چه چيز باعث مي شود كه مدير به فكر تصميم استراتژيك بيفتد؟ توجه به تحليل فاصله پاسخ مناسبي بدين سئوال است. براساس تصميمات اتخاذ شده در گذشته، سازمان از راهي خاص با استراتژي معيني به نتايجي رسيده است. در هر نقطه از زمان (t1) مي توان عملكرد استراتژي را سنجيد و به احتمال زياد در اين صورت مي توان پيشنهاداتي براي تغيير در استراتژي داد. در فرآيند نياز اين تغيير، پيشنهاد بايد با توجه به فاصله بين نتيجه پيش بيني شده در صورت ادامه استراتژي فعلي و نتيجه مورد نظر بر اساس تغيير داده شده در استراتژي براي آينده (t2) تدوين شود. اما بايد توجه داشت كه اولا فاصله بايد معني دار تشخيص داده شود. ثانيا، تصميم گيرنده بايد براي كاهش دادن فاصله، انگيزه اي داشته باشد. ثالثا تصميم گيرنده بايد اعتقاد داشته باشد كه فاصله را مي توان تقليل داد. 4-عناصر برنامه ريزي استراتژيك: برنامه استراتژيك از هفت عنصر تشكيل مي شود: I-ماموريت سازمان: تعريف ماموريت سازمان نقطه شروع فرآيند برنامه ريزي استراتژيك بشمار مي آيد. ماموريت سازمان در واقع شالوده ايست كه ديگر عناصر برنامه استرتژيك روي آن ساخته مي شوند و ماموريت سازمان عبارتي است كه به مفهوم سازمان هويت مي بخشد و نقطه كانوني در تشخيص هويت و فلسفه وجودي سازمان محسوب مي شود. هر يك از شش عنصر ديگر از برنامه استراتژيك مي بايست بطور مستقيم از ماموريت سازمان حمايت و پشتيباتني نمايند. II-تحليل هاي استراتژيك: تحليل هاي استراتژيك در حقيقت بانك اطلاعاتي برنامه استراتژيك را تشكيل مي دهد. اين تحليل ها شامل تجزيه و تحليل آن دسته از عوامل دروني و برون سازماني است كه تاثير بسزايي روي آينده سازمان دارند. اين تحليل ها در نهايت باعث اولويت بندي موضوعاتي مي گردد كه برنامه مي بايست به نوعي راه حلي براي آن بيابد. مرحله تجزيه و تحليل هاي استراتژيك يكي از زمان بر ترين مراحل فرآيند برنامه استراتژيك به شمار مي آيد، زيرا برنامه استراتژيك بطور طبيعي و ماهوي برنامه مفهومي است كه براي پشتيباني از نقاط كليدي برنامه به يك بانك اطلاعاتي دقيق نياز دارد. III-استراتژي: عناصر تشكيل دهنده يك استراتژي، جهت گيري كلان سازمان را مشخص مي كند. فعاليت تعين و توسعه استرتژي يكي از ابعاد بسيار مهم و كليدي فرآيند برنامه ريزي استراتژيك محسوب مي شود. IV-اهداف بلند مدت: اهداف بلند مدت مشخص كننده نتايج استراتژيكي است كه ماموريت و استراتژي سازمان بايد به آنها دست يابد. اين نتايج استراتژيك در مفهوم گسترده و عام خود، منعكس كننده آرزوها و انتظاراتي است كه سازمان قصد دارد در حوزه هايي نظير سودآوري، رشد، گسترش ابعاد و نوع فعاليت، محصولات جديد و بازارهاي جديد به آنها دست يابد V-برنامه هاي تلفيقي: برنامه هاي تلفيقي بيانگر عمليات عمده "ميان فعاليتي" است كه براي تحقق استراتژي و دستيابي به اهداف بلند مدت مورد نياز هستند. برنامه هاي تلفيقي در واقع آن نقطه اي است كه ادغام و تلفيق ضروري بين نياز هاي واحدهاي مختلف عملياتي سازمان صورت مي گيرد. و منظور از آن حصول اطمينان نسبت به تفسير و تبديل اهداف بلند مدت به نتايج دقيق و مشخص است. در واقع اين نقطه اي از برنامه ريزي استراتژيك است كه در آن مسئوليت تك تك كاركنان سازمان در قبال تحقق نتايج پيش بيني شده مشخص و تعيين مي گردد. VI-برآورد هاي مالي: برآوردهاي مالي، برنامه و نتايج آن را به اعداد و ارقام پولي تبديل ميكند و معيارهايي را نيز براي سنجش نحوه اجرا و عملكرد برنامه فراهم مي كند. هدف اين بخش از فرآيند برنامه ريزي، خلاصه سازي ابعاد مالي برنامه در يك قسمت مستقل است. ابعاد مالي برنامه مي بايست دقيقا هم توسط كساني كه مسئوليت تصويب آنرا به عهده دارند و هم توسط كساني كه مسئوليت اجرا و پياده سازي ان را به عهده دارند، درك و تفهيم شود. در خلال طراحي و توسعه تفصيلي برنامه اعداد و ارقام برآوردهاي مالي بايد بر اساس اطلاعات تفصيلي تري كه در اين مرحله فراهم مي آيند، به واقعيت نزديكتر شوند. برخلاف ديگر اجزاي برنامه استراتژيك، بخش برآوردهاي مالي وظيفه ترجمه اطلاعات اخذ شده از مراحل تحليل استراتژيك، اهداف بلند مدت و برنامه هاي تلفيقي را به عهده دارد. VII-خلاصه اجرايي: اين گزارش بطور مختصر برنامه را از ديدگاه مديريت عالي اجرايي نشان مي دهد. اين گزارش منعكس كننده موضوعات، منطق آزمايي و قراردادن برنامه دركانون توجه و تمركز است. اين گزارش به مديريت عالي سازمان امكان مي دهد تا ديدگاه هاي خود را نسبت به آينده سازمان بطور مختصر و مفيد به ديگران منتقل كند. متن کامل مقاله اموزشی برنامه ريزی استراتژيك در سطح يك بنگاه را از لینک زیر دریافت نمایید : دانلود کنید. پسورد : [Hidden Content]