جستجو در تالارهای گفتگو

محققان تحقیقات زیادی در مورد زمان های متفاوت بارداری انجام داده اند و نتیجه اینکه بالاترین نقطه و اوج توانایی باروری در زنان در ۲۴ سالگی است. تمامی خانم ها در هنگام تولد بالاترین میزان تخمک ها را جهت باروری دارند.یعنی در حدود یک میلیون تخمک. اما وقتی به سن بلوغ می رسند این میزان به حدود ۳۰۰ هزار عدد می رسد و مسئله اینجاست که از این تعداد فقط در حدود ۳۰۰ تخمک در دوره فعالیت تخمدانها آزاد می شود و امکان باروری می یابد. هم چنان که سن افزایش می یابد تخمدانها هم پیرتر می شوند و تخمکها آمادگی کمتری برای باروری خواهند داشت. به همین دلیل است که امکان بروز مشکلات و اختلالات کروموزومی و ناهنجاری های ژنتیکی مانند سندروم داون در سنین پایین تر به مراتب کمتر از سنین بالا می باشد. در عین حال احتمال بروز سقط جنین نیز در سنین بالا بیشتر است. این احتمال در زنانی که بین ۲۰ تا ۲۴ سال سن دارند احتمال سقط جنین ۱۰ درصد است در حالی که این رقم در زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله ۱۸ درصد و زنان ۴۰ تا ۴۴ ساله به ۳۴ درصد می رسد. در عین حال در دهه بیست سالگی احتمال ابتلا به انواع مشکلات رحم و اندومتر به مراتب کمتر است و بیماری های مقاربتی نیز در این سنین کمتر ایجاد می شود. از طرف دیگر در دهه بیست سالگی بدن از نظر فیزیکی سالم تر است و فرد مبتلا به بیماری ها و ناراحتی های گوناگون نمی باشد. از این رو احتمال زایمان زودتر از موعد و تولد نوزاد نارس در سن کمتر از ۳۶ سال پایین می باشد. لازم به ذکر است که بررسی ها نشان داده اینکه شما در اوایل دهه بیست سالگی اقدام به بارداری نمایید یا در اواخر آن تغییر چندانی نمی کند و تفاوت باروری در این محدوده سنی ناچیز و قابل چشم پوشی است. در ضمن نکته قابل ملاحظه این است که فقط بارداری مهم نیست و پس از زایمان مراقبت های مربوط به نوزاد و اینکه مادر بتواند با بیداریهای کودک بیدار بماند و با خوابیدنهای او استراحت نماید در دهه بیست سالگی راحت تر است و پس از آن از نظر بدنی و فیزیکی فشار بیشتری را متحمل می شود. به عقیده بسیاری از متخصصان سن ۲۵سالگی بهترین سن برای فرزند اول است.زیرا هم مادر سن مناسبی دارد و هم اینکه در بازیها و مراحل گوناگون رشدی کودک بهتر می تواند در کنارش باشد. علاوه بر وضعیت جسمی افراد در دهه بیست سالگی از نظر ذهنی و عاطفی نیز انعطاف پذیری بیشتری دارند و ظرفیت بیشتری برای تحمل و پذیرش مسئولیت ها و تعهدات مربوط به فرزندان دارند. از طرف دیگر مادر شدن در این دهه امکان تحصیل و آموزش دیدن را به شما می دهد.می توانید در این زمان فرزنددار شوید و سپس دوباره به جامعه و پرداختن به شغل و کارهای مورد علاقه برگردید.در صورتی که در سنین بالاتر اگر کار و حرفه خود را به جهت مسئولیتهای مادری رها کنید جذب دوباره بازار کار به مراتب سخت تر خواهد بود. به همین دلیل از نظر بسیاری از مشاوران اقتصادی بارداری در این برهه از نظر مالی و اقتصادی نیز لطمه خاصی به خانواده نمی زند. یعنی مادرانی که در سنین بالاتر اقدام به بچه دار شدن می کنند فرصتهای بسیاری را از نظر موفقیتهای اجتماعی و شغلی از دست می دهند. اما از طرف مقابل فرزند داشتن در سنین کم نیز به دلیل تجربه کم والدین سختی هایی دارد و والدین به دلیل توجه زیاد به فرزند ممکن است از توجه کافی به یکدیگر غافل شوند.این امر در بسیاری موارد در مادران جوان منجر به افسردگی های پس از زایمان می شود و در پدران جوان نیز ناراحتی های ناشی از کمبود توجه همسرشان مشکل ساز است. در بسیاری از موارد که ازدواجها در سنین پایین انجام می گیرد و زوجین خیلی زود تصمیم به بچه دارشدن می گیرند مشکلات زیادی به دلیل عدم آمادگی ها و تفاهمات لازم جهت پذیرش مسئولیتهای جدید ایجاد می شود. بررسی ها نشان داده فرزندان زنانی که در سنین بین ۱۵ تا ۲۴ متولد شده اند از نظر رفتاری مشکلات بیشتری دارند و آن هم بیشتر به دلیل فقدان مهارتهای تربیتی لازم در مادران خیلی جوان است. ارزیابی وضعیت والدینی که در دهه ۳۰-۲۰ و ۴۰ خود فرزنددار شده اند نشانگر ویژگیهای رفتاری و تربیتی متفاوت در این فرزندان است. لازم به ذکر است که شما در هر سیکل عادت ماهیانه فقط تا ۲۵ درصد شانس بارداری خواهید داشت و بدین ترتیب یعنی در اوایل دهه بیست سالگی در سال در حدود۹۸ درصد و در اواخر این دوران در حدود ۸۴درصد شانس برای بارداری خواهید داشت. در این دهه فقط ۷درصد از خانم ها دچار ناباروری می شوند و ۶ درصد نهایتا بچه دار نمی شوند. اما در دهه۴۰ سالگی احتمال اینکه افراد هرگز نتوانند بچه دار شوند تا ۶۴ درصد هم می رسد. این مسئله در مورد خانم های دهه ۴۰سالی که سقط جنین دارند ۳برابر افرادی است که در دهه بیست سالگی هستند و در مورد ۴۵سالگی به بالا باز هم افزایش می یابد. در ضمن در مورد ابتلای کودک به سندروم داوان در دهه بیست سالگی مادر احتمال یک به ۱۲۹۵ است و در دهه ۳۰ یک در ۷۵۹ می باشد. با توجه به موارد فوق توصیه می کنیم که در هر سنی حتی در دهه بیست سالگی اگر قصد بچه دار شدن دارید حتما قبل از هرچیز با پزشک متخصص مشورت نمایید تا از جنبه های گوناگون از آمادگی شما برای این موضوع اطمینان حاصل کرده و موارد مورد نیاز را به اطلاعتان برساند. گردآوری: گروه سلامت سیمرغ

بالا رفتن سن ازدواج باعث شده است که خیلی‌ها دیر بچه ‌دار شوند یا دیرتر از معمول به فکر بچه‌ دار شدن بیفتند. محققان می‌گویند در قرن بیست و یکم، تقریبا یک نوزاد از هر 10 نوزاد، از مادری متولد می‌شود که بیشتر از 35 سال سن دارد... اگر شما هم مثل خیلی‌های دیگر، چیزهایی درباره عوارض حاملگی و زایمان در سنین بالا شنیده‌اید و نگرانید که این عوارض، گریبان شما را هم بگیرد،‌ توصیه می‌کنم سوال و جواب‌های زیر را بخوانید.شاید پاسخ سوال‌های خودتان را هم در لابه‌لای این سوال و جواب‌‌ها پیدا کنید... 1- آیا می‌توانم بعد از 30 تا 35 سالگی باردار شوم؟ امروزه بسیاری از متخصصان مراقبت‌های بارداری، خطرات دوران بارداری را با وضعیت سلامت مادر قضاوت می‌کنند.سابقه پزشکی قبلی، شاخص‌ترین نشانه سلامت یک زن در دوران بارداری است.برای مثال، احتمال آنکه یک زن 39 ساله سالم دچار مشکلات ناشی از بارداری شود، کمتر از زنی بیست ساله است که از یک بیماری مزمن مانند دیابت رنج می‌برد. سلامتی و تناسب یک زن، بیشتر از سن او بر بارداری تاثیرگذار است. 2- آیا سن مادر در باروری او تاثیر دارد؟ بزرگ‌ترین مانع بارداری که ممکن است برای خانم‌های بالای 35 سال پیش آید، احتمال باردار نشدن آنها است. بیشترین احتمال باروری ، در سنین 20 تا 24 سال است. در 35 تا 39 سالگی، این احتمال به حدود یک چهارم تقلیل می‌یابد و در 40 تا 45 سال، باروری فرد، 95 درصد کمتر از دهه سوم زندگی‌اش خواهد بود. بنابراین اگر بیش از 35 سال سن دارید و 6 ماه است که اقدام به بارداری کرده‌اید، در صورت باردار نشدن، فرصت را از دست ندهید و حتما به متخصصان زنان و زایمان یا مراکز ناباروری مراجعه نمایید. 3- آیا سن پدر نیز موثر است؟ اگر در سنین میانسالی باشید، احتمالا همسرتان نیز در همین گروه سنی قرار دارد. البته تعیین این مساله که سن پدر چه‌قدر بر بارداری تاثیرگذار است، آسان نیست. بعضی تحقیقات نشان داده‌اند که مردان 55 ساله و مسن‌تر به احتمال بیشتری صاحب فرزندانی مبتلا به نشانگان داون می‌شوند ولی این احتمال آن‌قدر زیاد نیست که جای نگرانی داشته باشد. برخی کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که بهتر است مردان پیش از 40 سالگی پدر شوند، البته این یک دیدگاه محافظه‌کارانه است و همه با آن موافق نیستند.پیش از اظهارنظر قطعی در مورد سن پدر و تاثیر آن بر بارداری، داده‌ها و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. 4- در این قبیل زوج‌ها، احتمال بروز چه مشکلاتی در دوران بارداری بیشتر است؟ برخی مشکلات وابسته به سن هستند و خطر بروز آنها با افزایش سن بیشتر می‌شود مانند فشار خون بالا ، دیابت و جفت سرراهی (زمانی که جفت در قسمت پایین رحم جایگزین شده و قسمتی یا تمام دهانه رحم را پوشانده است). هر یک از این اختلالات می‌توانند باعث ایجاد مشکل جدی در دوران بارداری شوند و باید به خوبی تحت کنترل درآیند. به دلیل این که اختلالات کروموزومی‌ یکی از شایع‌ترین علل سقط است، احتمال وقوع سقط با افزایش سن بیشتر می‌شود. احتمال دوقلوزایی نیز در زنان میانسال بیشتر است. به علاوه، بسیاری از مطالعات نشان داده است که نیاز به زایمان با روش جراحی سزارین در خانم‌های باردار بالای 35 سال بیشتر است شاید به این دلیل که دردهای زایمانی و زایمان ممکن است بیشتر طول بکشد و یا چون زنان میانسال اغلب کودکان بزرگ جثه‌ای دارند. پس از زایمان نیز ممکن است رحم، به سرعت رحم یک زن جوان منقبض نشده و خون‌ریزی پس از زایمان بیشتر و طولانی‌تر باشد. 5- چه خطراتی فرزندمان را تهدید می‌کند و چه‌کار باید بکنیم؟ مشکل دیگری که با افزایش سن رخ می‌دهد، افزایش احتمال اختلالات کروموزومی‌ و ژنتیک است. برای مثال، خطر نشانگان داون از یک نوزاد در 385 نوزاد متولد از مادر 30 ساله به یک نوزاد از 109 مادر 40 ساله می‌رسد. مشاوره ژنتیک اقدامی‌ عاقلانه است اما اگر بالای 40 سال دارید، انجام مشاوره ژنتیک قویا توصیه می‌شود. در مشاوره ژنتیک، پدر و مادر و متخصصانی حضور می‌یابند که زمینه تخصص آنها بررسی مشکلات همراه با بروز و یا خطر بروز نوعی اختلال ژنتیکی است.در مشاوره ژنتیک ، اطلاعات موجود درباره ژنتیک انسان در مورد یک زوج به خصوص به کار گرفته می‌شوند.این اطلاعات تفسیر می‌شوند تا زوج بتوانند آن را درک کنند و براساس آن در مورد بچه‌دار شدن، تصمیم‌گیری کنند.شاید هم لازم باشد برخی تست‌های به خصوص مانند آمنیوسنتز یا نمونه‌برداری از پرزهای جفتی را در دوران بارداری و به منظور ارزیابی سلامت جنین انجام دهید. 6- چگونه می‌توانم در این سن بارداری راحت‌تری را بگذرانم؟ با توجه به بالا بودن سن‌تان ممکن است وزن بیشتری اضافه کنید، خطوط کشش پوستی در مکان‌هایی ظاهر شوند که قبلا وجود نداشته‌اند، سینه‌ها آویزان‌تر شوند و احساس کنید که قدرت عضلانی خود را از دست داده‌اید. در تمام این موارد دقت به روش زندگی، تغذیه و ورزش مناسب می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. به دلیل صرف انرژی و زمان بیشتر، خستگی و ضعف یکی از بزرگ‌ترین مشکلات شما خواهد بود. این وضعیت، یکی از شایع‌ترین مشکلات زنان باردار است. استراحت برای سلامتی خودتان و جنین ضروری است. از هر فرصتی برای استراحت یا خواب مختصر استفاده کنید. مسئولیت‌های جدید بر عهده نگیرید. در شغل خود، داوطلب انجام پروژه‌های بزرگ نشوید. به دلیل شرایط جدیدتان می‌توانید به درخواست‌های دیگران نه بگویید. ویرایش و تلخیص:آکاایران

در سال‌هاي اخير،تبليغات گسترده در مخالفت با بالا رفتن سن ازدواج موجب شده تا اين موضوع مهم در نظر بسياري از افراد جامعه امري تكراري تلقي شود. جالب است بدانيد آمارهاي وزارت بهداشت (در سال 1379) حاكي از اين است كه طي 30 سال اخير سن ازدواج مردان تنها 1 تا 2 سال افزايش يافته در حالي كه اين افزايش براي زنان 5 تا 6 سال بوده است. يكي از دلايل اينكه چرا اين بحث بازار داغي را به خودش اختصاص داده، عوارض حاملگي در سنين بالا است.از طرفي ما با مقوله عوارض حاملگي در سنين پايين نيز رو به رو هستيم؛ سنيني كه به‌عنوان نوجواني تعريف شده و افراد 10 تا 19 ساله را در برمي‌گيرد. امروزه در كشور ما مشخص شده كه 1.14 درصد دختران شهري (با بيشترين شيوع در قم) و 4.19 درصد دختران روستايي (با بيشترين شيوع در همدان) در سنين 15 تا 19 سالگي ازدواج مي‌كنند. اين رقم در رابطه با سنين 10 تا 14 سالگي، 1 درصد در مناطق شهري و 6.1 درصد در مناطق روستايي است. حاملگي‌هاي پرخطر سنين باروري زير 19 سال و بالاي 34 سال به عنوان حاملگي‌هاي پرخطر تلقي مي‌شوند. براي حاملگي‌هاي سنين 15 تا 19 سال اصطلاح حاملگي نوجواني به كار برده مي‌شود. طبق آمارهاي مركز ملي بهداشت، حاملگي‌هاي اين دوران 13 درصد كل تولدها را تشكيل مي‌دهند. عواقب حاملگي نوجواني بر اساس اظهارات فاطمه ناهيدي، دكتراي بهداشت باروري، عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، رخ دادن پديده بلوغ در سنين نوجواني همه افراد از جمله زنان را در مسير تغييرات زيادي قرار مي‌دهد. از نظر جسمي، دختر نوجوان در حال رشد بوده و اندام‌هاي توليد مثلي و تناسلي وي از رشد كافي برخوردار نيستند بنابراين مادر شدن در اين سنين فرد را دچار مخاطراتي مي‌كند كه از جنبه‌هاي گوناگون جسمي، رواني، اجتماعي و اقتصادي قابل بحث است: بعد جسمي زنان نوجوان معمولا در حال رشد و تكامل هستند. نياز آنها به انرژي و تغذيه مناسب نسبت به افراد مسن‌تر بيشتر است، بنابراين چنين كمبودهايي با وقوع حاملگي نه تنها به مادر بلكه به جنين نيز آسيب وارد مي‌كند. بعد روحي- رواني در نوجواني بلوغ كامل فكري اتفاق نمي‌افتد، در نتيجه اين افراد آمادگي لازم را براي تشكيل خانواده ندارند. حال اگر ازدواج كرده و پرورش يك كودك به مسووليت‌هاي آنان افزوده شود، مشكل چند برابر خواهد شد. اين افراد در نوجواني هنوز نياز به حمايت‌هاي خانواده دارند. تغييرات خلقي كه در نتيجه بلوغ رخ مي‌دهد، نظير حساس شدن و زودرنجي نشان‌ دهنده آماده نبودن اين زنان براي پرورش بچه است. بعد اجتماعي نوجواني سني است كه در آن فرد براي برقراري ارتباط مناسب با دوستان، اعضاي خانواده و جامعه نياز به راهنمايي و هدايت دارد. بنابراين فرد نوجوان از بعد اجتماعي نيز براي راهنمايي و پرورش موجودي ديگر، مناسب نخواهد بود. بعد اقتصادي به طور معمول دختران نوجوان با مردان كم سن ازدواج مي‌كنند كه از لحاظ اقتصادي در وضعيت مناسبي قرار ندارند. حمايت نكردن مالي مرد از زن موجب مي‌شود كه در صورت وقوع حاملگي مشكلات معيشتي و تغذيه‌اي براي زن ايجاد شود كه در نهايت براي هر دو، يعني مادر و جنين مشكلاتي را فراهم مي‌كند. بنابر اظهارات فوق‌ تخصص نازايي، از آنجا كه حاملگي دوران نوجواني از حاملگي‌هاي پرخطر محسوب مي‌شود، اين مادران طي بارداري بايد مراجعات بيشتري به پزشك داشته باشند. هنگام وضع حمل، زايمان طبيعي در آنها ترجيح داده مي‌شود و پس از زايمان، براي حاملگي بعدي حداقل 4 سال فاصله‌گذاري توصيه مي‌شود. دلايل حاملگي نوجواني اعتقادات و ارزش‌هاي فرهنگي از مسائل مهمي هستند كه جان مادران را به مخاطره مي‌اندازند.وضعيت زنان در بسياري از كشورهاي در حال توسعه با ازدواج و مادر شدن تثبيت مي‌شود. طبق آمارهاي صندوق كودكان سازمان ملل متحد )unicef(،‌ در بيش از 50 كشور جهان اجازه ازدواج در سن 16 سالگي و پايين‌تر و در 7 كشور جهان از سن 12 سالگي صادر مي‌شود. دكتر ناهيدي موارد زير را از دلايل عمده حاملگي در نوجواني ذكر مي‌كند: 1) كمبود اطلاعات و خدمات بهداشتي 2) كمبود يا دسترسي نداشتن به وسايل تنظيم خانواده. مراقبت‌هاي بهداشتي و باروري توصيه‌هاي پيش‌گيري: احتمال مرگ ناشي از عوارض بارداري و زايمان در مادران نوجوان 15 تا 19 ساله دو برابر مادران 20 تا 34 ساله است و در مادران زير 15 سال احتمال مرگ پنج برابر زنان بالاي 20 سال عنوان مي‌شود. اين مسأله مرگ كودكان را نيز تحت تاثير قرار مي‌دهد، به طوري كه كودكان مادران نوجوان بيشتر در معرض مرگ و مير هستند. پيش‌گيري از اين رخدادها از اهداف مهم سلامت جامعه است. عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در اين‌باره مي‌گويد: طيف عوارضي كه در كمين مادر نوجوان و نوزادش است موجب مي‌شود توصيه‌هاي پيش‌گيري در صدر مراقبت‌هاي اين زنان قرار گيرد. طبق تحقيقات، در موارد زيادي اين زنان خود از مادران نوجوان متولد شده‌اند. به طور كلي دكتر ناهيدي براي پيش‌گيري از عوارض بارداري در اين سنين، به موارد زير اشاره مي‌كند: 1) صرف‌نظر از مسائل اقتصادي خانواده، توجه بيشتر به امر تغذيه مادر نوجوان (در اين دوران روزانه دريافت 400 كيلو كالري انرژي اضافي توصيه مي‌شود.) 2) حمايت اين مادران از سوي همسر، خانواده و اجتماع 3) ايجاد امكانات تسهيلاتي جهت اين افراد براي دسترسي بيشتر به مراقبت‌هاي بارداري، زايمان بي‌خطر و.... 4) جلوگيري از سوء استفاده‌هاي عاطفي 5) استقلال و احترام زنان در خانواده مانند برخورداري از قدرت تصميم‌گيري 6) دسترسي به درآمد و سرمايه خانواده ( زنان تنها ناظر خرج مرد نباشند) 7) كاهش حجم كار 8) افزايش سواد و تحصيلات 9) انجام مشاوره (از آنجا كه اصولا حاملگي‌هاي اين دوران بدون برنامه‌ريزي است، مشاوره قبل از بارداري به بهبود شرايط اين مادران كمك زيادي مي‌كند.) كنترل باروري بر اساس اظهارات عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، سازمان بهداشت جهاني ازدواج در سنين نوجواني را به دليل وجود غرايز جنسي و مشكلات حاصل از آن تاييد مي‌كند اما ازدواج در حكم حاملگي نيست. توصيه‌ مي‌شود در صورت ازدواج در سنين پايين، با استفاده از وسايل مناسب تنظيم خانواده حاملگي حداقل تا سنين 20 تا 22 سالگي به تعويق انداخته شود. عوارض حاملگي در سنين پايين 70 درصد از 3.1 ميليارد نفري كه در فقر واقعي زندگي مي‌كنند را زنان تشكيل مي‌دهند. با توجه به اين آمار وحشتناك، مشكلاتي كه بارداري در سنين پايين به زنان تحميل مي‌كند، در خور توجه است. بنابر اظهارات دكتر بهناز عطار شاكري، فوق تخصص نازايي، حاملگي در زنان نوجوان عوارض مختلفي براي مادر و جنين به همراه دارد؛ اين عوارض كه در نتيجه تكامل نيافتن دختر بروز مي‌كند: آن قبل از زايمان، حين زايمان و پس از زايمان مشاهده مي‌شود. عوارض قبل از زايمان *زايمان زودرس *فشارخون بالاي مادر *كم‌خوني *مرگ مادر *مرگ جنين *رشد ناكافي جنين داخل رحم عوارض حين زايمان *پيشرفت نكردن زايمان به دليل تكامل ناكافي لگن *پارگي‌هاي نسج كانال زايماني *خون‌ريزي‌هاي حين و پس از زايمان ناشي از كم‌خوني مادر *پارگي‌هاي نسج‌هاي كانال زايماني و در نهايت جمع نشدن رحم عوارض پس از زايمان * عفونت (ناشي از مراقبت‌هاي ناكافي و كم‌خوني) * خون‌ريزي * رسيدگي ناكافي به خود و فرزند منبع:shahrzadpress.com

خانمی که تصمیم به بارداری میگیره باید حتما قبل از شروع دوره بارداریش از سلامت دندانها ولثه هاش کاملا مطمئن بشه. همینطور باید مطمئن بشه که میتونه بهداشت دهانش رو در طول دوره بارداری بخوبی حفظ کنه. به چند دلیل: در طول دوره بارداری ترشح هورمونهای زنانه یعنی استروژن و پروژسترون در بدن بالا میره. علتش هم اینه که بدن مادر بتونه آمادگی لازم رو برای پذیرش و پرورش جنین پیدا کنه. ولی مسئله ای که وجود داره اینه که افزایش مقداراین هورمونها در خون مادر باعث حساستر شدن لثه ها و امکان تورم و خونریزی اونها میشه. حالا اگر از قبل لثه ها بهر دلیل دچار بیماری باشن این حالت در دوره حاملگی تشدید میشه. حتی ممکنه حساسیت لثه ها انقدر زیاد بشه که مادر نتونه حتی دندوناشو براحتی مسواک کنه. اونایی که به بهداشت دهانشون اهمیت نمیدن از این هم بدتر سرشون میاد: لق شدن و از دست رفتن دندونا. چون نمیشه بخوبی دندونا رو تمیز کرد بیماری لثه امکان پیشرفت پیدا میکنه و با حمله به استخوانهای نگهدارنده دندان و از بین بردن اونا ، شرایط رو برای لقی و افتادن دندان آماده میکنه.

در بارداری، مجموعه‌ای از مشکل‌ها ممکن است خواب را مختل کند؛ از جمله تهوع، سوزش سردل، گرفتگی عضله‌های ساق و خرخر کردن. برخی از این مشکل‌ها البته اجتناب‌ناپذیر است ولی ممکن است به علت عادت‌های خوابی که یک زن از قبل از بارداری دارد نیز این مشکل‌ها تشدید شوند . به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، خواب طولانی در سه ماهه اول بارداری امری طبیعی است زیرا در این دوران بدن احساس خستگی بیشتر دارد ، تا زمانی که به شی جدیدی که در حال رشد است عادت کند. در این زمان جفت شکل می گیرد و بدن خون بیشتری تولید می کند و قلب با سرعت بیشتری عمل پمپ را انجام می دهد. اما در ماه های بعدی خوابیدن و فرم خواب دچار ایراد می شود و خانم باردار نمی تواند خواب کافی و بدون وقفه ای در شب داشته باشد.مهم ترین دلیل نداشتن خواب کافی در این دوران افزایش اندازه جنین می باشد که وضعیت و فرم مادر را برای خوابیدن دچار مشکل می کند. برای مثال اگر فرد عادت به خوابیدن به پشت یا شکم داشته ، مدتها زمان لازم دارد تا به وضعیت جدید و خوابیدن به پهلو عادت کند. بعلاوه جابه جا شدن و تغییر وضعیت در بستر نیز سخت تر می شود.بسیاری از زنان باردار مدعی هستند که خواب آنها واضح تر و پویاتر از قبل می شود و حتی دچار کابوس نیز می شوند.شاید استرس های این دوران کیفیت خواب را اینگونه تحت تاثیر قرار می دهد. نگرانی بابت سلامت جنین، کیفیت زایمان و توانایی مادر شدن و .. ذهن را به گونه ای درگیر می کند که خواب را از مادر ساقط خواهد کرد.

دانلود بروشور به زبان فارسی >>>>>>>> Yaz.pdf

بدون شك يكي از بزرگترين آرزوهاي تمامي‌زنان، داشتن نوزادي سالم و تندرست است. به اين جهت تمامي‌مادران سعي بر آن دارند تا عوامل مؤثر بر بهبود روند بارداري و نتيجه آن را مورد بررسي قرار دهند و تا جاي ممكن از عوامل زيان‌آور دوري جويند. تغييرات زيادي در اثر بارداري در بدن مادر به وجود مي‌آيد و عوامل زيادي در تعيين روند صحيح بارداري و نتيجه بارداري موثر هستند. يكي از مهم‌ترين و اصلي‌ترين نكات، تغذيه مادر باردار مي‌باشد. زيرا رشد و نمو كامل جنين رابطه تنگاتنگي با تغذيه مادر داشته، تامين نيازهاي او با دريافت مواد مغذي مادر عجين شده، تنها راه برآوردن نيازهاي انرژي و ساختاري او به واسطه جفت است. به علاوه تغييرات فيزيولوژيك خاص اين دوران را نيز بايد مد نظر داشت چرا كه متابوليسم موادغذايي و حتي نياز به آنها در اين مدت تغيير مي يابد. بنابراين توجه به اين تغييرات وتنظيم يك برنامه غذايي متناسب با آن در اين دوران ضروري به نظر مي رسد. تغييرات وزن در دوران بارداري بسيار متغيير بوده و در محدوده اي از كاهش وزن تا افزايش 23 كيلو گرمي و ياحتي بيشتر قرار گرفته است. در دو سوي اين محدوده، شيوع عوارض باليني افزايش مي يابد اما در بين اين حد، طبيعي محسوب مي شود. هيچ تغيير وزني در طول بارداري را نمي توان به عنوان الگوي طبيعي تعيين كرد و ديگران را نسبت به آن سنجيد زيرا اگر الگوهاي تغيير وزن بسيار متنوع هستند. به طور معمول زنان باردار در طول حاملگي حدود 10 تا 12 كيلوگرم اضافه وزن دارند. افزايش وزن بدن در طول حاملگي به صورت يكنواخت نيست. در 3 ماهه اول افزايش وزن آهسته و حدود يك تا دو كيلوگرم در هفته مي‌باشد. البته هر گونه تغيير وزن ناگهاني بايد گزارش داده شود.

پژوهشگران علوم پزشکی در شرق هند روشی جدید برای جلوگیری از بارداری ابداع کردند که روی مردان اجرا می شود . محققان بر این باورند که این روش جدید تاثیری بسیار شگرف در کنترل زاد و ولد در سراسر دنیا خواهد داشت . این روش پیشگیری از بارداری که برگشت پذیر، ارزان و بدون نیاز به جراحی است برای کشورهای درحال توسعه بسیار مفید است. این روش « بازدارندگی هدایت شونده و برگشت پذیر سلول نطفه »( risug) نام دارد. « راخی جها » محقق موسسه فناوری هند در این باره گفت: در این روش نیازی به جراحی نیست . مطلب دیگر این است که این روش هیچ گونه عوارضی ندارد، ضمن آنکه بر میل جنسی زوج ها هم هیچ تاثیر منفی ندارد. در این روش یکبار تزریق انجام می شود که برای مدت ده سال کارایی خواهد داشت . مهمترین ویژگی این روش برگشت پذیری آن است. هر زمان که یک زوج بخواهند دوباره بچه دارد شوند به آسانی با تزریق ماده ی بی کربنات سدیم این امر محقق می شود .

گزارشات نشان مي ‌دهد كه هر ساله 65 تا 76 ميليون نفر در ايالات متحده آمريكا با بيماري‌ هايي كه مربوط به نوع مصرف مواد غذايي و رژيم‌ هاي نادرست است، متولد مي‌ شوند كه از اين تعداد 325 هزار نفر در بيمارستان بستري شده و بين پنج تا 9 هزار نفر هم جان خود را از دست مي ‌دهند. دپارتمان بهداشت آمريكا در اين گزارش به شش مورد كه زنان باردار بايد براي سلامت خود در نظر داشته باشند، اشاره كرده است. اولين مورد، باكتري " ليستريا " است. اين باكتري باعث بروز سقط جنين مي ‌شود؛ به طوري كه 88 درصد از زنان باردار به دليل وجود اين باكتري ناشي از مصرف برخي از مواد غذايي در بيمارستان بستري شده و 30 درصد هم جنين خود را از دست مي ‌دهند. زنان باردار 20 برابر بيشتر از ساير افراد در معرض ابتلا به اين باكتري هستند؛ چرا كه اين عامل بيماري زا مي ‌تواند از جفت عبور كرده و جنين را تحت تاثير قرار دهد. به همين دليل مواد غذايي كه عامل بروز اين باكتري و بيماري‌ هاي مرتبط مي ‌شوند را زنان باردار نبايد مصرف كنند. اين مواد غذايي شامل غذاهاي آماده، ماهي دودي، پنير نرم، شير جوشانده نشده، گوشت فريز شده و غذاهاي نيمه آماده، هستند. دومين مورد كه زنان باردار بايد از آن دوري كنند،‌ جيوه است. اين ماده يك فلز با شدت مسموميت بالا است كه در صورت در معرض قرار گرفتن به مدت طولاني و دائم مي ‌تواند به سيستم مركزي عصب آسيب برساند و بر ساير ارگان ‌هاي بدن نظير كبد و دستگاه گوارش اثر مخرب بر جاي بگذارد. باكتري ‌هاي درون رودخانه ‌ها و اقيانوس ‌ها مي‌ تواند جيوه را به متيل جيوه تبديل كند كه اين ماده درون بدن ماهي ‌ها و ساير آبزيان باقي مي‌ ماند و پس از صيد و مصرف به بدن انسان ‌ها منتقل مي ‌شود. بر ‌اساس اعلام آكادمي ملي علوم آمريكا،‌ هر ساله 60 هزار نوزاد با درجه بالاي جيوه در بدن شان به دنيا مي ‌آيند كه اين موضوع باعث بروز صدمات مغزي غير قابل جبراني در اين كودكان مي ‌شود. البته نوع و درجه علايم صدمات و ضايعات، به ميزان و دوز جيوه در بدن اين كودكان بستگي دارد. در سال 2004 ميلادي، اداره ي غذا و داروي آمريكا (FDA) و آژانس حفاظت از طبيعت(EPA) در گزارشي مشترك اعلام كردند كه اين ماده براي زنان باردار، زنان جوان كه در سن بچه‌ دار شدن قرار دارند و كودكان و نوزادان بسيار مخرب و زيان ‌آور است. در اين گزارش كه هنوز هم معتبر است، غذاهايي كه اين افراد نبايد مصرف كنند به شرح زير است: ماهي هايي كه ميزان جيوه درون بدن آن‌ ها مشخص نيست، كوسه ماهي، شمشير ماهي، ماهي ماكرو و ماهي خال مخالي. به همين ترتيب، نبايد بيش از 340 گرم هر هفته از ماهي‌ هاي تن، ماهي سالمون و گربه ماهي مصرف شود. ماهي‌ هايي كه از رودخانه ‌هاي محلي صيد مي‌ شود چون تن آلباكور نيز داراي مقادير بالاي جيوه هستند و تنها بايد 170 گرم از آن هر هفته مصرف شود. صدف ‌ها و ميگوها هم جزو اين ليست هستند. سومين موردي كه باعث بروز سقط جنين و بيماري ‌هاي مرتبط با تولد مي ‌شود، بيماري با منشا انگل توكسوپلاسما است. اين انگل از حيوانات خون‌ گرم نظير گربه ‌هاي خانگي به فرد منتقل مي ‌شود. به همين دليل، اكثر پزشكان و متخصصان زنان به خانم‌ هاي باردار توصيه مي ‌كنند از نزديك شدن و تماس با اين حيوانات خودداري كنند تا هم سلامت خود و هم سلامت جنين شان را حفظ كنند. البته بايد به اين نكته اشاره كرد كه ابتلا به اين انگل نشانه ‌اي ندارد و تنها بر جنين اثر مي‌ گذارد و باعث بروز ناهنجاري‌ هاي چشمي و مغزي و عقب افتادگي ذهني در نوزاد مي‌ شود. همچنين اگر اين انگل در گوشت موجود باشد، ‌دماي بالا و يا پايين مي ‌تواند آن را نابود كند. به اين ترتيب موادي چون آبزيان خام، سبزيجات و ميوه‌ هاي نشسته، گوشت‌ هاي نيمه پخته و دودي حاوي اين انگل هستند كه نبايد آن‌ ها را مصرف كرد. بر ‌اساس اعلام دپارتمان بهداشت آمريكا مي‌ توان با شست و شوي كامل دست‌ ها و تمامي سطوح و مواد غذايي و يا دوري جستن از حيوانات خانگي به ويژه گربه‌ ها از ورود اين انگل مخرب به داخل بدن جلوگيري به عمل آورد. چهارمين مورد عامل بيماري ‌زايي و سقط جنين، باكتري سالمونلا است. اين عامل بيماري‌ زا، نشانه‌ هايي چون تب بالا، استفراغ، تهوع و مننژيت را شامل مي ‌شود. اين عامل مي ‌تواند باعث بروز تب تيفوييد نيز شود، اما با پختن و گرما دادن مواد غذايي مي ‌توانيد اين باكتري را نابود كنيد. مواد غذايي كه نبايد آن‌ ها را مصرف كرد شامل آبزيان خام، گوشت و لبنيات پاستوريزه نشده است. پنجمين مورد ماده سمي " پلي كلريد بي فنيل" يا به اختصار PCB است. اين ماده كه تا سال 1970 ميلادي در محصولات الكتريكي مورد استفاده قرار مي‌ گرفت، به دليل دارا بودن مواد سمي بسيار قوي منع شد، اما به دليل اين كه اين ماده در مدت طولاني تجزيه مي ‌شود، امروزه براي زنان باردار مشكل ساز شده است. اين ماده متاسفانه جذب بدن جنين شده و ناتوانايي ‌هاي ذهني، وزن كم حين تولد و عدم رشد مغزي را در پي دارد. همچنين سر نوزاداني كه در معرض اين ماده قرار گرفته ‌اند كوچك تر از بقيه است. مواد غذايي نظير آبزياني كه از سدها و درياچه‌ هاي اطراف تاسيسات برقي و الكتريكي PCB صيد مي ‌شوند، حاوي مقادير زيادي از اين ماده هستند. ششمين مورد باكتري E.Coli است. براي به حداقل رساندن خطر عفونت اين باكتري بايد از همه ي غذاهاي ليست شده در بالا پرهيز كرد. در نهايت اين كه: مصرف زياد مواد داراي كافئين و الكل، نوزاد را دچار بيماري ‌هاي روحي و رواني و ناتوانايي‌ هاي ذهني مي‌ كند.

بنابر آمارهاي ارائه شده حدود 5/1 ميليون زوج جوان در كشورمان از مشكل ناباروري رنج مي ‌برند كه اين مشكل علل متفاوتي دارد و يكي از آن ها بيماري‌ است به نام آندومتريوز كه گاهي عامل اين نازايي‌ ها است. آندومتريوز بيماري است كه طي آن بافت‌ هاي داخل رحم كه آندومتر خوانده مي ‌شود به اشتباه در جايي خارج از رحم قرار مي‌ گيرد. آندومتر، لايه ي دروني از سه لايه ي تشكيل‌ دهنده رحم است كه در تمام بافت ‌هاي بدن به جز طحال ممكن است به وجود آيد، ولي شايع ‌ترين محل بروز آن ناحيه لگن است كه حدود 40 درصد موارد، تخمدان‌ ها را درگير مي‌ كند. دكتر نيلا طبسي، جراح و متخصص زنان، زايمان و نازاييدر اين باره مي ‌گويد: اين سلول ‌ها در قسمت‌ هاي مختلفي از بدن از جمله داخل حفره ي شكمي يا روي تخمدان قرار مي‌ گيرند و بافت هاي نا به ‌جايي را توليد مي ‌كند. اين بيماري مي ‌تواند از بعد از دوران بلوغ تا قبل از يائسگي براي خانم‌ ها پيش بيايد و سن خاصي را در ‌بر‌نمي ‌گيرد. اين پزشك متخصص زنان و زايمان مي ‌افزايد: اين بيماري دليل خاصي ندارد و اتفاقي طبيعي است كه به صورت تصادفي براي خانم‌ ها پيش خواهد آمد. يكي از علل بروز اين بيماري نيز مي‌ تواند خود سيكل عادت ماهانه باشد. به اين صورت كه خون به صورت برگشت پذير از داخل لوله‌ ها وارد حفره شكمي شده و سلول ‌هايي از آندومتر كه هنوز زنده هستند، در آن جا نشسته و كاشته مي‌ شود. همين كاشته شدن سلول‌ ها باعث بروز بيماري مي ‌شود. علائم بيماري وي به علائم اين بيماري اشاره كرده و مي‌ افزايد: از‌ جمله علائم اين بيماري دردهاي غيرطبيعي، توده‌ هاي لگني و كيست ‌هاي تخمداني است كه نشانه‌ اي از وجود آندومتريوز است. به گفته ي دكتر طبسي، ممكن است افراد به دليل وجود توده ‌هاي لگني يا كيست‌ هاي تخمدان به پزشك مراجعه كنند، اما علامت واضح وجود اين بيماري، درد شديد هنگام عادت ماهانه است به طوري كه هر ماه از ماه قبل درد بيشتري احساس مي‌ شود. آن ها ممكن است با اين علائم به پزشك مراجعه كنند و در اين موارد پزشك بيشتر به آندومتريوز شك خواهد كرد. دكتر طبسي در خصوص شيوه‌ هاي درمان آندومتريوز مي ‌گويد: تنها راه تشخيص بيماري، داشتن نمونه ي بافت ‌شناسي است، يعني آزمايشگاه بايد بافت آندومتريوز را تشخيص داده و تاييد كند. امروزه بيشتر از شيوه لاپاراسكوپي براي اين منظور استفاده مي ‌شود و بعد از تشخيص، ادامه ي درمان، روش ‌هاي مختلفي دارد كه بنابر نظر پزشك از آن ها استفاده مي ‌شود. در بعضي موارد بنا‌ به نظر پزشك متخصص با داروهاي خاص حتي سيكل عادت ماهانه بيمار را نيز به كلي قطع مي ‌كند تا بيماري بهبود يابد؛ اما در شرايطي كه بيمار دختري است كه تنها با مشكل دردهاي دوران قاعدگي مراجعه مي ‌كند يا خانمي كه نزديك سنين يائسگي است احتياج به كار خاصي جز درمان طبي نيست؛ اما اگر در اثر اين بيماري كيست توليد شده باشد، حتما كيست را بايد برداشت، زيرا كيست مي ‌تواند خود عوارض و مشكلاتي ايجاد كند. آندومتريوز و نازايي دكتر طبسي در مورد نازايي ناشي از اين بيماري مي ‌گويد: اگر خانمي در سنين باروري با اين مشكل رو به‌ رو شود، احتمال نازايي نيز ممكن است وجود داشته باشد. پس كسي كه سابقه آندومتريوز دارد، كيستي داشته يا به هر صورتي با اين بيماري رو به ‌رو بوده، با درمان‌ هاي پزشكي تحت نظر قرار مي ‌گيرد و به او پيشنهاد مي ‌شود كه زودتر بچه ‌دار شود، چرا كه آندومتريوز تا حدي باعث كاهش باروري يا ناباروري بانوان مي‌ شود. در اين موارد براي از بين بردن بافت هاي آندومتريوز درمان طبي شديد مانند جراحي انجام مي ‌گيرد و سپس براي باروري با شيوه‌ هاي درماني مختلف به وي كمك مي ‌شود. از نظر دكتر طبسي، بيماري آندومتريوز ترسناك نيست و مشكل خاصي ندارد و تنها به پيگيري نياز دارد. او تاكيد مي ‌كند: اين بيماري تنها موجب ناراحتي و اذيت فرد مي‌ شود، ولي به سمت سرطان يا مشكلات بزرگ ‌تر پيش نخواهد رفت، بنابراين جايي براي نگراني وجود ندارد و با وجود بيماري مي‌ توان به زندگي عادي ادامه داد. تنها بايد پس از تشخيص و درمان، زير نظر پزشك بود. وي درباره ي نقش تغذيه ي مناسب در بهبود اين بيماري مي‌ گويد: داشتن برنامه ‌اي مرتب در مورد خواب و تغذيه كافي و تجربه كردن زندگي بدون استرس باعث مي ‌شود كه خانم ‌ها عادت ماهانه ي راحت‌ تري را تجربه كنند. افرادي كه آندومتريوز دارند نيز بايد اين موارد را در نظر داشته باشند. مصرف مواد محرك مانند كافئين(قهوه غليظ، چاي زياد و شكلات ‌هاي تلخ) نيز بهتر است كاهش يابد. اين متخصص زنان و زايمان ياد آور مي‌ شود: آندومتريوز درجات مختلفي دارد، خفيف، متوسط و شديد. در مواردي كه اين بيماري شديد است به دليل وجود چسبندگي‌ هاي لگني ممكن است بارداري سخت شود. در درجات متوسط ممكن است بيمار بتواند باردار شود و در موارد خفيف نيز آن ها تفاوتي با افراد عادي ندارند. مهم است كه بيماران بدانند با تشخيص آندومتريوز اين گونه نيست كه امكان بارداري به كلي از بين برود.

مدل لباس بارداری مدل لباس بارداری مدل لباس بارداری مدل لباس بارداری مدل لباس بارداری مدل لباس حاملگی

یک زن استرالیایی پنج‌شنبه ۲۹ مه (۹ خرداد) به طور معجره‌آسا نوزاد دختری را به دنیا آورد که دوره کامل بارداری را بیرون از رحم طی کرده بود. خانم دوگا تانگاراجاه بوسیله عمل سزارین در بیمارستان خصوصی داروین زایمان نوزادی را به دنیا آورد که تقریبا نه ماه را درون تخمدان سمت راست او رشد کرده بود و بافت این اندام را به صورت کاغذ نازکی درآورده بود. دکتر آندرو میلر که این زایمان را انجام داد گقت که احتمال اینکه جنینی بر روی تخمدان رشد کند، یک در ۴۰۰۰۰ است و احتمال اینکه چنین بارداری به ایجاد نوزاد سالمی منجر شود، چیزی نزدیک به صفر است. میلر در پاسخ به این سوال که تولد این نوزاد یک معجزه باید به حساب آورد، گفت: “بله”