جستجو در تالارهای گفتگو

مقدمه: استان مازندران بدلیل داشتن آب و هوای معتدل و پوشش گیاهی مطلوب, شرایط بسیار خوبی را جهت پرورش طیور, از گذشته تا کنون داراست , بطوریکه پرورش طیور بومی در این دیار , قدمتی درینه پیدا کرده و امروزه نیز در بیشتر روستاها , کمتر خانه ای را می توان یافت که فاقد مرغ و خروس و یا دیگر پرندگان بومی باشد. با افزایش جمعیت و تغییر شرایط اقتصادی و اجتماعی , پرورش طیور بومی نیز گسترش یافت و بدنبال آن میزان حساسیت این پرندگان به بسیاری از بیماریها و آلودگیها نیز افزایش یافت بطوریکه بعضی از این گونه بیماریها که حتی در گذشته مشاهده نگردید , امروزه موجب بروز خسارات فراوانی به روستائیان و پرورش دهندگان می شود لذا ضروری است تا روستائیان عزیز جهت توفیق در امر پرورش طیور بومی , موارد بهداشتی را جدی گرفته و بطور دقیق آنرا بکار ببندند. بیماریهای مهم در طیور بومی 1 ـ بیماری نیوکاسل (ناخوشی) بیماری نیوکاسل یک بیماری واگیردار و عفونی بوده و از خطرناکترین بیماریهای طیور به حساب می آید این بیماری ویروسی , می تواند در مدت زمان کوتاهی, خسارات فراوانی به مرغداریها و روستائیان وارد سازد. ویروس بیماری نیوکاسل نسبت به گرمای زیاد و آفتاب شدید حساس بوده و در چنین شرایطی قادر به ادامه حیات نیست به همین علت این بیماری در فصل پائیز و زمستان ,شایع تر است و با گرم شدن هوا در بهار و تابستان از شدت بیماری و احتمال بروز آن کاسته می شود. * نشانه های ظاهری بیماری 1 ـ بالا رفتن دمای بدن و شروع ترشحات بینی و بازماندن منقار 2 ـ اسهال فراوان و سبز رنگ 3ـ ایجاد مشکل در سیستم تنفسی به همراه کج کردن گردن 4ـ شنیده شدن صدایی خاص مانند سوت زدن در هنگام تنفس 5ـ کز کردن و از دست دادن اشتها 6ـ افزایش مصرف آب 7ـ و در مراحل طولانی تر علائم عصبی از قبیل فلج شدن ,لرزش و انحراف گردن , برگشت سر به پشت یا زیر شکم و چرخیدن و معلق زدن و افتادن * پیش گیری و درمان درمان بیماری نیوکاسل بسیار مشکل و امکان موفقیت در آن نیز ضعیف است, همچنین از لحاظ اقتصادی نیز درمان طیور بیمار مقرون به صرفه نیست. بنابراین تنها راه مبارزه , انجام به موقع واکسناسیون و رعایت , نکات بهداشتی زیر است: 1 ـ سالن و محل نگهداری طیور را باید همیشه شستشو کرده و با ضد عفونی کننده های متداول مثل آهک ضد عفونی نمود. 2ـ در صورت بروز بیماری ,پس از تخلیه , شستشو و ضد عفونی باید سالن را بمدت یک ماه خالی نگاه داشت . 3ـ لاشه های تلف شده طیور را پس از جمع آوری , در گودالی انداخته , پس از پاشیدن آهک یا پرمنگنات و یا کلر یا خاک روی آن را پوشاند.(دفن بهداشنی) 4ـ زمان واکسناسیون از سی روزه گی بوده و از واکسن زدن گله پس از شیوع بیماری باید خودداری کرد.