جهت تدوین دستورالعملهای حسابرسی نرخ سربار قراردادها میبایست مسائلی مورد توجه قرار گیرد که در این مطلب رهنمودهای لازم در این زمینه ارائه شده است.
دستورالعملهای حسابرسی قراردادها :
هزینه نیروی کار
در عمده قراردادهای مشاورهای، نیروی کار مهمترین بخش از هزینهها است. این بخش شامل نیروی کار مستقیم که با قرارداد تغییر میکند و نیروی کار غیرمستقیم که از طریق یک نرخ یا ضریب به قرارداد تخصیص داده میشود، میباشد. زمانی که این تخصیص انجام شد، حسابرس میتواند اندازه و شدت نمونه حسابرسی را برای آزمایش هزینه نیروی کار تعیین کند.
1. نمونه هزینه نیروی کار باید با توجه به زمانهای ثبت شده کارمندان و برای بررسی موارد زیر باشد:
- کنترل ثبتهای فیش حقوقی برای اطمینان از ساعت کارهای پرداخت شده.
- کنترل سیستم هزینه برای اطمینان از اینکه ساعت کارها به طور صحیح به کارها اختصاص داده شده است.
- کنترل دفتر معین عمومی برای اطمینان از اینکه تمامی موارد انتقالی بر اساس سیستم حسابداری ثبت شده است.
2. تمام هزینه نیروی کار در دفتر معین عمومی باید با موارد زیر تطبیق داده شود:
- سیستم هزینه کار
- گزارشات مربوط به فیشهای حقوقی که به بخش درامدهای داخلی ارسال شده است.
3.دستورالعمل حسابرسی همچنین باید مشخص کند که آیا حسابهای مربوط به نیروی کار و ثبتهای مربوط به زمان کار به درستی ایجاد شدهاند:
- مشخص کند که آیا هزینه صورت حقوق و دستمزد مجاز است. (مثلاً آیا ثبتها پاداشهای اضافی و زمان صرف شده برای فعالیتهای غیرقابل تخصیص را جدا کرده است؟)
- تخصیص صحیح نیروی کار را بررسی کند. (مثلاً آیا ثبتهای هزینه مربوط به کارهای مشابه به یک صورت انجام شده است؟)
- بررسی کند که آیا هزینه نیروی کار بر اساس روشی که محاسبه شده است، منتقل شده است.(مثلاً اگر مبنای این است که نیروی کار مستقیم بدون هزینه اضافه کاری است، آیا نیروی کار انباشته مستقیم و اضافه کار مستقیم ثبت شده است؟)
هزینههای تخصیص داده شده
مراکز هزینه به منظور جمعآوری هزینههای مرتبط با یک هدف واحد، ایجاد شدهاند. هزینهها بر اساس هزینه هر واحد تخصیص داده میشوند. نمونههایی از دستهبندی مراکز هزینه عبارتند از:
- نقاشی، کامپیوترها و وسایل نقلیه.
- تخصیص بیش از حد یا کمتر از حد هزینهها معمولاً روشی برای مدیریت مجموع سربار است و در صورتی انجام میشود که نتوان هزینهها را مستقیماً به یک مرکز هزینه تخصیص داد.
- برخی از سیستمهای حسابداری تلاش میکنند تا نرخ واحد هزینه را برای اختصاص بیشتر/کمتربه مراکز هزینه را تنظیم کنند. هدف هر مرکز هزینه این است که با اعمال براورد صحیحی از هزینه واحد، تخصیص بیشتر/کمتر را محدود نماید.
روشهای حسابرسی برای یک موضوع خاص عبارت است از:
1. هزینههای منتقل شده به مرکز به درستی قابل تخصیص باشد. آیا هزینهها متعلق به عملکردی هستند که قیمتگذاری شده است؟
2. هزینههای منتقل شده به مرکز، مجاز هستند . آیا هزینهها صرفنظر از سود و زیان هستند یا اینکه آیا هزینهها از قوانین FAR مستثنی میباشند؟
3. هزینه واحد ثبت شده نشاندهنده اختصاص یکپارچه تمامی هزینههای مشابه به پروژهها است.
مورد 3 یکی از مهمترین مواردی است که توسط شرکتها نادیده گرفته میشود که میتواند باعث ایجاد اصلاحات اساسی گردد.
برخی از شرکتها نمی خواهند که مراکز هزینه را ایجاد نمایند. این شرکتها هزینه ارائه خدمات خاص را با بیرون کشیدن برخی عناصر خاص از حسابهای دفتر کل (مثلاً استهلاک خودرو از یک حساب استهلاک در دفتر معین ) محدود میکنند. پس از این کار، هزینه های هر واحد از طریق سرباری که برای پروژه در نظر میگیرند، جبران میشود. این روش هزینهیابی دقت کمتری دارد و اگر هزینههای واحد انباشته شده به کل عملیات شرکت مرتبط است، نباید از آن استفاده کرد.
سایر هزینههای مستقیم
فاکتورهای رسیده از طرف فروشندگان یا کارمندان این هزینه ها را پشتیبانی میکند.آنها از طریق سیستم حسابداری هزینه مورد پردازش قرار میگیرند و به طور مستقیم به یک پروژه تخصیص داده میشوند. هزینهها در مجموع سربار لحاظ نمیشوند. حسابهای مستقیم باید در دفتر معین ثبت شوند و همانند سایر هزینهها باید به حسابها منتقل شوند. نمونههایی از این هزینهها عبارتند از: هزینه جابجایی پروژه، قرارداد با فروشنده، مسافرت کارمندان، اجاره وسائط نقلیه و تجهیزات و قراردادهای دست دوم.
دستورالعملهای حسابرسی برای این هزینهها در دو ناحیه متمرکز است:
اولین ناحیه مربوط به خود حسابهای هزینه مستقیم است. در این رابطه دستورالعمل به شرح زیر است:
- تعیین شود که آیا هزینهها با توجه به قرارداد و FAR ها مجاز هستند.
دومین بخش به حسابهای سربار توجه دارد. حسابهای بررسی شده باید از نظر ماهیتی با هزینه اعمال شده به حسابهای مستقیم، همسان باشد. عمده تلاش حسابرس باید بر روی موارد زیر متمرکز شده باشد:
- تعیین شود که آیا هزینهها، در صورت بروز آنها برای اهداف مشابه، به صورت مناسب به پروژهها تخصیص داده شدهاند.
- بررسی شود که آیا هزینهها به طور منسجم برای اهداف هزینهایی مستقیم و غیرمستقیم ،ارزشگذاری شدهاند.
سایر دستورالعملهای حسابرسی
دستورالعملهای حسابرسی خاص واضافی به شرکتی که قرار است حسابرسی شود بستگی دارد. مراحل خاص حسابرسی که برای یک شرکت لازم است برای شرکت دیگر لزوماً نیاز نیست. با انجام یک ارزیابی جامع و مقدماتی از اطلاعات زیر میتوان چند ناحیه را در این رابطه مشخص نمود:
1. برای اطمینان از اینکه هزینههای غیر مجاز بر اساس FAR جدا شدهاند، لازم است که برنامه مربوط به نرخ سربار به طور مفصل بررسی شود.
2. برای پاسخگویی به پرسشهایی در مورد حوزههای مشکوک احتمالی لازم است که یک بررسی از حسابداری و کنترل انجام شود. برخی از این موارد عبارتند از:
- سود و زیان داراییها
- استفاده شخصی از خودروها
- عملیات با ثبتهای کنترلی مشابه
- طرحهای پاداش
- سیاستهای هزینهیابی مستقیم
- تصاحب و تجدید ساختار
- روش استهلاک
3. مالیات برگشتی برای سالهای مالی بایستی حسابرسی شود. بسیاری از حوزههای مشخص شده در برگشت به همان نسبت که برای قرارداد دولتی مهم هستند برای بخش درآمدهای داخلی نیز دارای اهمیت میباشد.
4. (بر اساس استاندارد حسابداری هزینه) زمانی که قرادادهای فدرال از مقادیر مشخصی به شرح زیر افزایش یافت، یک گزارش افشایی لازم است:
- 25 میلیون دلار برای یک قرارداد یا
- 25 میلیون دلار در قراردادهای CAS با حداقل یک مبلغ اضافی یک میلیون دلار.