نقش هوش عاطفی در محیط کار و زندگی

تحقیق و مطالعه راجع به هوش عاطفی تازه آغاز شده است، به ویژه اینکه در کشور ما تحقیقات علمی در مورد وضعیت آن و چگونگی نقش آن در عملکرد و رفتار صورت نگرفته است و با توجه به اهمیت آن لازم است پژوهش‌های علمی در مورد آن انجام گیرد. اهمیت آن از این لحاظ است که یکی از اساسی‌ترین مسائل زندگی مدرن امروزی مربوط به حل مسائل و مشکلات انسانی است.
هوش عاطفی مدعی است که می‌تواند حداقل برخی از مسائل و مشکلات زندگی بشر امروز را حل و فصل نماید. در این قسمت به بعضی از کاربردهای هوش عاطفی اشاره می‌شود.

۱- ارتباط هوش عاطفی و رویدادهای دارای فشار: افرادی که از هوش عاطفی بالا برخوردارند، بهتر می‌توانند حوادثی را که بار فشار عصبی دارند و ناخوشایندند اداره کنند. برعکس، افرادی که از این نظر نمره پایینی دارند، در برابر حوادث مذکور واکنش‌های دلسردکننده‌تری از خود نشان می‌دهند و بیشتر دچار ناامیدی می‌گردند و ممکن است پیامدهای ناگوار و منفی زیادی برای خود و دیگران ایجاد کنند. اما افراد دارای هوش عاطفی مطلوب، پاسخ‌های سازشی و انطباقی بیشتری نسبت به وقایع ناگوار و منفی از خود نشان می‌دهند (سیاروچی و دیگران، ترجمه نوری و نصیری، ۱۳۸۳).

۲- ارتباط بین هوش عاطفی و خودشکوفایی: تحقیقات قابل توجهی در مورد ارتباط هوش عاطفی و خودشکوفایی انجام گرفته است و به‌طور خلاصه بیان می‌کند که افرادی که هوش عاطفی آنها بالا است، بیشتر در جهت خودشکوفایی تلاش می‌کنند. همچنین تاثیر هوش عاطفی در خودشکوفایی بیشتر از IQ است (Baron, 2000).

عواملی که در این تحقیقات هوش عاطفی را شکل داده است به شرح زیر است:
– خودآگاهی عاطفی: توانایی آگاهی یافتن از عواطف خود و درک آنها
– خودمدیریتی: توانایی درک و ارزیابی صحیح و مطلوب خود و مدیریت عواطف خود
– تحمل فشار عصبی: توانایی تجزیه و تحلیل موقعیت‌ها و رویدادهای فشارآور
– انعطاف‌پذیری: توانایی منطبق کردن احساسات و افکار خود با شرایط جدید
– حل مساله: توانایی حل مسائل شخصی و بین فردی
– همدلی: توانایی آگاهی یافتن از عواطف دیگران و درک آنها
– روابط بین فردی: توانایی برقراری روابط خوب و مطلوب با دیگران
– خوش‌بینی: مثبت‌اندیشی و دیدن نیمه‌ روشن زندگی
– شادکامی: احساس رضایت از خود، دیگران و زندگی

ادامه مطلب