الیاف پلیمری مصنوعی ۱

در این مقاله ما به توصیف الیاف پلیمری مصنوعی می پردازیم. تولید الیاف پلیمری مصنوعی به گفته بسیاری پیشرفت عظیمی در نیمه دوم قرن بیستم به شمار می آید. در حقیقت از لحاظ منطقی عمر الیاف با ظهور الیاف مصنوعی مانند نایلون، پلی استر و … شروع شده است. این پیشرفت شگرف در اواخر دهه ی ۱۹۳۰ اتفاق افتاد. در این زمان بسیاری از شرکت ها مانند دوپون (Dupont)، مانساتو (Monsato)، بی ای اس اف (BASF)، هوی چست (Hoechst)، آی سی آی (ICI) و … در بخش الیاف فعالیت کردند. برای آگاهی از وسعت فعالیت ها می توان فعالیت های شرکت دوپون را در بین سال های ۱۹۰۲-۱۹۸۰ بررسی نمود.
بسیاری از الیاف پلیمری مصنوعی مانند پلی استر، نایلون و… دارای خواص یکنواخت هستند و می تواند آنها را چندین بار بازیافت کرد.
به هر حال، این الیاف دارای مدول الاستیک پایین هستند، از این رو کاربرد این الیاف بیشتر به پوشاک و منسوجات محدود می شود. کارهای تحقیقاتی انجام شده باعث شد تا الیاف پلیمری مصنوعی با استحکام و سفتی مناسب جهت تقویت کننده ی کامپوزیت ها تولید گردد. این کارهای تحقیقاتی در اواخر دهه ی ۱۹۵۰و ابتدای دهه ی ۱۹۶۰ شروع شد. که باعث ورود الیاف پلیمری محکم مانند آرامیدها (aramid) و پلی اتیلن با زنجیره های طویل به عرصه تجاری شد. در ادامه به توصیف تولید، ساختار و خواص تعدادی از الیاف پلیمری مصنوعی می پردازیم.

ادامه مطلب