سرویسهای بهداشتی و حمام

سرویس های بهداشتی یکی از مهمترین فضاهای کاربردی در معماری داخلی و معماری محسوب می شوند.چگونگی قرار گیری سرویس ها در پلان و ارتباط آن با فضای دیگر بسیار حائز اهمیت است. درساختمانهای مسکونی جدا بودن سرویس خصوصی خانواده ار سرویس مهمان امری مهم به شمار می آید.
با توجه به محدود بودن این فضا و مواردی که در آن مورد استفاده قرار می گیرند(مثل وان، زیر دوشی، توالت،روشویی و عناصر تزئینی)چگونگی قرار دادن آن ها با شکلی اصولی به بهینه بودن این فضا کمک می کند.در درک کردن این فضا پیروی از سبک انتخابی باید مورد توجه قرار گیرد و یک طراحی اصولی و زیبا مستلزم هماهنگی بین کف پوش، دیوار پوش، روشویی، دستشویی، وان یا زیر دوشی، شیر آلات و وسائل تزئینی در این محیط است.از اصولی که باید در طراحی سرویس های بهداشتی رعایت کرد می توان به موارد زیر اشاره کرد:
-عایق رطوبت بودن کف پوش، دیوار پوش و سقف
-در صورت وجود سقف کاذب، عایق بودن آن
-اولویت دسترسی به روشویی
-در معرض دید نبودن توالت هنگام باز شدن درب

محل استقرار سرویس ها
مناسب ترین محل استقرار حمام، نزدیک به اتاق خواب و توالت است.البته اگر با خود حمام ادغام نشده باشد.اگر چه دوش ها فضای کمی دارند اما افراد جوان تر آن را ترجیح می دهند، همان طور که حمام ها معمولاً برای افراد مسن مناسب ترند.

اگر خانه ها دارای اتاقی برای لباسشوی نباشند و یک آشپزخانه کوچک باشد،فضای حمام می تواند محلی مناسب برای نصب ماشین لباسشویی باشد.حمام ها با توالت، فضا های کاملی هستند که با تجهیزات لازم نیازهای بهداشتی ساکنان را رفع می کنند.به هر حال، طرح ایده آل این است که دو فضای جدا گانه قابل قفل کردن برای حمام و توالت در خانه وجود داشته باشد و این طرح برای ساکنان بیشتر از پنج نفر لازم است.
یک حمام با توالت سر خود می تواند به طور مستقیم از اتاق خواب ها قابل دسترسی باشد.همان طور که توالت دیگر می تواند از راهرو قابل دسترسی باشد.وان حمام یا زیر دوشی به علاوۀ دستشویی در توالت نصب خواهد شد.برای مقرون به صرفه بودن و دلایل تکنیکی، حمام، توالت و آشپزخانه باید به شکلی طراحی شود که یک سرویس داکت مشترک داشته باشد.

در خانه های چند طبقه، چیدمان به نوعی است که دیوارهای عبور لوله ها ، برای حمام و توالت به طور مستقیم بالای هم قرار گرفته تا هزینه نصب وعایق بندی صدا را به حداقل برساند با این حال ، حمام های کنار هم در دو آپارتمان متفاوت ، نباید به یک سیستم تخلیه متصل شود.
حمام و توالت باید سمت شمال قرار بگیرند ، و حدالامکان به طور عادی با نور طبیعی روشن وتهویه شوند. برای اتاق های داخلی حداقل چهار تعویض هوا در ساعت مورد نیاز است. درجه حرارت ۲۲ تا ۲۴ درجه سانتی گراد ، برای حمام ایجاد آسایش می نماید و درجه حرارت ۲۰ درجه برای توالت ها مناسب خواهد بود. این مقدار، از ساختمان های دفتری ، که ۱۵ تا ۱۷ درجه ، در حالت عادی دارند بیشتر است ، حمام ها به خصوص در معرض رطوبت هستند بنا بر این درز گیری مناسبب باید اعمال شود. سطوح حمام ها به دلیل رطوبت بالا باید به آسانی قابل نظافت بوده ، پوشش دیوار و سقف باید در برابر این نوع شرایط مقاوم باشد.
برای پوشش کف لازم است که از پوشش های غیر لغزنده استفاده شود.