امکانات و محدودیت های کاربرد برنامه ریزی راهبردی در ایران

به دنبال تحولات وسیع و عمیق در حیات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه بشری در چند دهه اخیر و آغاز عصر پسامدرن، اینک دانش و تجربه برنامه ریزی نیز وارد دوران بحران، ابهام و چالش جدی شده است. در این میان انبوهی از نظریه ها و پارادایم های جدید، از جمله رویکرد برنامه ریزی راهبردی، در کشورهای پیشرفته و به تبع آن در سراسر جهان و از جمله ایران مطرح شده است که به نوبه خود انبوهی از مسائل و مشکلات جدید نظری و عملی را به همراه آورده است. در این مقاله با نظری کوتاه به تجارب جهانی جهانی، سعی شده است که امکانات و محدودیت های کاربرد برنامه ریزی راهبردی در ایران به اختصار بررسی و معرفی گردد.

نویسنده: جواد مهدیزاده