شاخص شهرهای سبز (The Green Cities Index)

شاخص شهرهای سبز (The Green Cities Index) نیز یکی دیگر از شاخص‌هایی است که توسط واحد اطلاعات اکونومیست جهت رتبه‌بندی شهرها ارائه شده است.

این شاخص توسط واحد اطلاعات اکونومیست (EIU) و با حمایت شرکت زیمنس تهیه می‌شود که به ارائه خدمات پیش‌بینی، تجزیه‌وتحلیل و مشاوره اقتصادي مي‌پردازد. این مؤسسه در گزارش شاخص شهرهاي سبز که در سال 2012 منتشر شده است، 120 شهر را ارزیابی کرده که در این بین، تهران مطالعه نشده است.

مولفه‌های شاخص شهرهای سبز :

مؤلفه‌هاي تشکیل‌دهنده شاخص شهرهاي سبز در تصوير زیر نمایش داده شده است. این مؤلفه‌ها عبارت‌اند از: کیفیت هوا (5 نماگر)، آب (4 نماگر)، کاربری زمین (5 نماگر)، حمل‌ونقل (4 نماگر)، ساختمان (3 نماگر)، انرژي (4 نماگر)، انتشار کربن (3 نماگر) و محیط زیست (2 نماگر).

نماگرهای رکن کیفیت هوا

• دی‌اکسید نیتروژن
• دی‌اکسید سولفور
• اوزون
• ذرات جامد
• سیاست‌های پاکی هوا

نماگرهای رکن آب

• میزان مصرف آب
• سیستم جلوگیری از هرزروی آب
• تأسیسات فاضلاب
• سیاست‌های کارآمد برای تأسیسات آب

نماگرهای رکن کاربری زمین

• اراضی موات
• بازیافت
• ضریب کاهش هرزروی زمین
• سیاست‌های زمین
• سیاست‌های زمین سبز

نماگرهای رکن حمل‌ونقل

• حمل‌ونقل غیرخودرویی
• شبکه حمل‌ونقل غیرخودرویی
• توسعه حمل‌ونقل سبز
• سیاست‌های کاهش تراکم بار

نماگرهای رکن ساختمان

• مصرف انرژی منطقه مسکونی
• استانداردهای مصرف انرژی ساختمانی
• ابتکار عمل در کارآمدی انرژی

نماگرهای رکن انرژی

• مصرف انرژی منطقه مسکونی
• شدت مصرف انرژی
• قابلیت مصرف انرژی
• سیاست‌های انرژی پاک

نماگرهای رکن انتشار کربن

• شدت و میزان CO₂
• تشعشع CO₂
• استراتژی کاهش CO₂

نماگرهای رکن محیط زیست

• برنامه‌های عملیاتی سبز
• مدیریت سبز
• مشارکت بخش عمومی در شهر سبز

شهرهاي هدف ارزيابي و دفاتر نمايندگي مؤسسه

بیش از 120 شهر در این ارزیابی مطالعه شده‌اند که شهرهای آسیایی آن شامل بانکوک، پکن، بنگلور، کلکته، دهلی، گوانگژو، هانوی، هن گکنگ، جاکارتا، کراچی. کوالالامپور، مانیل، بمبئی، نانجینگ، اوزاکا، سئول، شانگهای، سنگاپور، تایپه، توکیو، ووهان و یوکوهاما است. این شاخص تهران را مطالعه نمی‌کند .