نواندیشان | بهترین سایت علمی آموزشی کشور
شاخص شهرهای امن (Safe Cities Index) یکی دیگر از شاخص‌هایی است که واحد اطلاعات اکونومیست جهت ارزیابی و رتبه‌بندی شهرها معرفی نموده است و نتایج آن را در گزارش‌های مربوطه ارائه نموده است.
واحد اطلاعات اکونومیست وابسته به گروه اکونومیست است که به ارائه خدمات پیش‌بینی، تجزیه و تحلیل و مشاوره اقتصادی می‌پردازد. این مؤسسه در گزارش شاخص شهر امن در سال 2019، 60 شهر را ارزیابی کرده است که در این بین تهران قرار ندارد، اما در گزارش‌های سال 2015 و 2017 این مؤسسه لحاظ شده است که رتبه 52 را کسب کرده است.
مولفه‌های تشکیل‌دهنده شاخص شهرهای امن :
مؤلفه‌هاي تشکیل‌دهنده شاخص شهرهاي امن در تصوير زیر نمایش داده شده است. درمجموع، 32 نماگر این مؤلفه‌ها را تبیین می‌کنند. امنیت دیجیتال (8 نماگر)، امنیت بهداشتی (11 نماگر)، امنیت زیرساخت (9 نماگر) و امنیت شخصی (14 نماگر).
نماگرهای رکن امنیت دیجیتال
- حریم خصوصی
- میزان شهروندان مورد تهدید اینترنتی قرار گرفته
- مشارکت عمومی و خصوصی
- سطح تکنولوژی مورد استفاده
- تخصیص امنیت تیم‌های سایبری
- میزان سرقت اطلاعات سایبری
- درصد کامپیوترهای ویروسی
- درصد دسترسی به اینترنت
نماگرهای رکن امنیت زیرساخت
- اقدام برای امنیت حمل‌ونقل
- ایجاد مسیرهای پیاده‌روی تفریحی
- کیفت زیرساخت‌های جاده‌ای
- کیفیت زیرساخت‌های الکترونیک
- مدیریت بحران
- مرگ‌ومیر ناشی از بحران
- میزان تصادفات
- میزان مرگ‌ومیر عابران پیاده
- درصد حاشیه‌نشینان
نماگرهای رکن امنیت بهداشتی
- سیاست‌های محیط زیستی
- دسترسی به بهداشت عمومی
- تعداد تخت‌های بیمارستانی
- تعداد پزشک به نسبت جمعیت
- دسترسی به غذای باکیفیت
- کیفیت خدمات بهداشتی
- کیفیت هوا
- کیفیت آب
- امید به زندگی
- تعداد مرگ‌ومیر کودکان
- مرگ‌ومیر ناشی از سرطان
نماگرهای رکن امنیت شخصی
- میزان درگیری پلیس
- میزان گشت‌های خیابانی
- میزان جرم و جنایت
- تکنیک‌های کاهش جرم
- میزان امنیت و حریم خصوصی
- مقررات استفاده از سلاح
- ریسک ثبات سیاسی
- شروع جرم
- رواج جرم خشونت‌آمیز
- فعالیت‌های باندهای جرم و جنایت
- سطح فساد
- میزان مصرف مواد مخدر
- امنیت جنسی
- تصور امنیت
شهرهای هدف ارزیابی و دفاتر نمایندگی موسسه
شهرهای آسیایی بررسی شده در سال 2019 شامل بیجینگ، هنگ‌کنگ، سئول، شانگهای، سنگاپور، توکیو، تایپه، ابوظبی، بانکوک، استانبول، جاکارتا، کراچی، دبی، مانیلیا، بمبئی، دهلی نو و باکو است. این شاخص هر دوسال یک بار ارزیابی می‌شود که در آخرین ارزیابی (2019) تهران و دو شهر دیگر از این ارزیابی حذف شدند، ولی در ارزیابی‌های 2015 و 2017 قرار دارد.
