رویکرد تقریباً جدیدی است که امروزه بعنوان روشی موثر در تطبیق اهداف راهبردی « معماری سازمانی »سازمانها با فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی آنها شناخته شده است . مبحث فوق که تقریبا از اواخر دهه هشتاد و به موازات پیشرفتهای چشم گیر در حوزه فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی آغاز شده است روز به روز کاربردهای بیشتری یافته و روشها و ابزارهای مربوط به آن در حال تکامل هستند.
در حال حاضر این روش در اغلب کشورهای دنیا مورد استفاده بوده و تقریباً مزایای آن برای مدیران اغلب در برنامه ریزی های کلان فناوری « معماری سازمانی » سازمانها شناخته شده است . با توجه به نقش محوری مباحث اطلاعات و ارتباطات و نیز پیش بینی های صورت گرفته در رابطه ب ا جایگاه آتی آن در سازمانهای مدرن دنیا، آشنایی مدیران بخشهای دولتی و خصوصی با مفاهیم پایه، مزایا، و نیز کلیات فرایند اجرای معماری سازمانی،می تواند کمک شایانی به همگرایی فعالیت های برنامه ریزی راهبردی و نیز هدایت تغییرات سازمانی نماید.
تالیف: عسگر صمدی اوانسر