جلد ۳ کتاب چگونه معمارانه طراحی کنیم احسان طایفه

چاپ دوم جلد ۳ کتاب چگونه معمارانه طراحی کنیم که توسط احسان طایفه مدرس دانشگاه تهران تهیه شده است و اولین مرجع جامع فن اسکیس و راندو در معماری می باشد را تا صفحه ۱۷۸ به صورت PDF از لینک داده شده می توانید دانلود نمایید.

فهرست مطالب جلد ۳ کتاب چگونه معمارانه طراحی کنیم :

فصل اول

• مبانی و اصول پرسپکتیو

فصل دوم

• تقسیم بندی طلایی در پرسپکتیو
• بخش اول: پرسپکتیو دید ناظر
• بخش دوم: پرسپکتیو دید پرنده
• بخش سوم: پرسپکتیو داخلی
• بخش چهارم: دو پرسپکتیو پرکاربرد

فصل سوم

• اسکیس ها (تعدادی از آثار هنرجویان آتلیه علم معمار)
• سخن آخر

مقدمه (از دکتر حسن شیخ زین الدین)

بسته به اینکه از چه منظری به مهارت ها و وسایل برای رسیدن به اهداف نگاه کنیم، نظرات متفاتی مطرح خواهند شد. دانش و مهارت پرسپکتیو یا علم مناظر و مرایا نیز از این دست است. آیا این مهارت یک وسیله صرف برای نمایش مفاهیم و ایده هایی است که قبلاً به خوبی و به طور تام در ذهن معمار خلاق شکل گرفته و اکنون برای معرفی به دیگران باید در قالب ترسیمیم سه بعدی ارائه شوند و یا از آنجا که معمار به همه جوانب مفهوم تسلط ندارد، بهتر است اثرش را یکبار با ترسیم سه بعدی بیازماید تا خلل ها و کاستی ها، کشو شوند.

من به مهارت های هنری از این زاویه نگاه نمی کنم؛ مهارت ها با ایده ها گره خورده اند، مانند زبان و مفاهیم. تا کم تجربه هستیم می پنداریم که زبان ابزاری کاملاً رام در خدمات مفاهیم است اما بیشتر که درگیر مسائل می شویم، در میابیم که بسیاری از مفاهیم، با توجه به واژگان دگرگون می شوند و زبان و تفکر چنان در هم تنیده اند که جدا کردنشان ناممکن است.

پرسپکتیو زاده رنسانس است، مهارتی است که در تابلوی نقاشی که دو بعدی است، تصاویر را سه بعدی نمایش می دهد؛ تصاویر با واقعیت و یا با آنچه توسط قوه بینایی ادراک می شوند، شباهت بیشتری دارند و گاه شباهتشان چنان زیاد می شود که گویی تابلوی دو بعدی، عمق پیدا کرده است. پرپسکتیو نماینده طرز فکر واقع نمایی رنسانس است؛ زمانی که بشر کشاف است و عطش سیری ناپذیری دارد که دنیای بیرون از ذهن را آنچنان که هست دریابد؛ پرسپکتیو مهارتی است ریاضی و در عین حال، هنری است ظریف.

این مهارت، آنچه که در ذهن مثل ابرهای طوفانی در گذرند و لحظه به لحظه تغییر می یابند را ثابت می کند و لباس واقعیت و عینیت برآنها می پوشان، اما با قدرت زیاد، ذاتشان را که بر ابهام استوار است تغییر می دهد. ترسیم کننده هم خلاق است و هم خود از مخلوق خویش می آموزد. ممکن است بی معنا نباشد که بگوئیم هنرمند، گاهی با سر انگشتان خود فکر می کند. ترسیم با دست یعنی تفکر با سر انگشتان، این نوع تفکر نه کهنه می شود و نه ابزارهای جدید جا را بر اون تنگ می کنند. ابزارهای جدید سلیقه خود را می آفرینند و ترسیم های دستی، سلیقه دگیری را. آینده باز است.

ادامه مطلب