ژوزف ژاکارد(۱۸۳۴-۱۷۵۲) فرانسوی،در سال ۱۸۰۵ ماشین ژاکارد اولیه را اختراع کرد و با این کار موجب تحولی شگرف در زمینه تولید پارچه های طرحدار که تا آن زمان بصورت دستی انجام میشد پدید آمد.جالب اینکه کارگرانی که تا این تاریخ در کارگاه بافندگی مزبور کار میکرده و پس از اختراع و بهره برداری از دستگاه ژاکارد بیکار شدند طی یک توطئه دسته جمعی،وی را به قتل رساندند.بعد از ان ونسانزی ایتالیایی و وردل مکانیزم مزبور را کامل تر کردند و امروزه بیشتر تحت عنوان ژاکارد ونسانزیVinchenzy و وردل Verdol شناخته میشوند.
طرح تشکیل دهنه ژاکارد محدودیت ندارد و هرچند ساده به نظر میرسد اما از بخشهای زیادی تشکیل شده است و نصب و نگهداری آن نسبتا گران است.از نظر تولید پارچه های بدون عیب،مکانیزمهای ژاکارد بیش از دابی و بادامک قابل اطمینان اند.
ماشینهای ژاکارد بالاترین سطح کنترل نخهای تار را دارند و این به خاطر کنترل جداگانه یا کنترل گروهی نخهای تار در عرض بافت پارچه است.این ماشینها میتوانند پیچیده ترین طرح ها از قبیل تصاویر در پارچه های تاری-پودی ببافند.ماشینهای ژاکارد میتوانند با مکانیزمهای یک بالابر یا دو بالابر به صورت مکانیکی یا الکترونیکی کار کنند.ماشینهای جدید اکثرا ۲بالابرند.اخیرا از ژاکاردهای بسیار مدرن با سیستم های الکترونیکی برای وارد کردن داده های مربوط به طرح بافت استفاده میکنند.
دستگاههای مدرن ژاکارد به کنترل و راه اندازی بیش از ۱۲۰۰ نخ هارنیش با راپورت پودی ۹۰۰۰پیک مجهزند و چند دستگاه را میتوان روی یک ماشین بافندگی قرار داد تا قابلیت بافت طرحهای مختلف در آن افزایش یابد.سیستم های ژاکارد در بالای ماشین بافندگی نصب میشوند.
ژاکارد Jacquard
منبع: نواندیشان