تحقق مفهوم سکونت و آرامش در فضای شهری و ارتباط آن با حضور طبیعت در شهر

بشر امروزی در سایه پیشرفت تکنولوژی توانسته موانع زیادی را کنار زند و به حقایق فراوانی دست یابد اما در این میان مشکلات و مسائل پیچیده تر شده است. بسیاری از معضلاتی که وی با آنها روبروست در ارتباط با زندگی شهرنشینی او می باشند. به طوری که سکونت در شهر برای انسان مشکلاتی از قبیل اضطراب، نگرانی از آینده و آوارگی را به ارمغان آورده است. از سوی دیگر توسعه شهرنشینی سبب بروز معضلات دیگری مانند از بین رفتن طبیعت بکر شده است. تخریب طبیعت نیز علاوه بر آسیب هایی که از لحاظ فیزیولوژی و جسمانی برای او به ارمغان آورده، معضلات فراوانی نیز به مشکلات وی اضافه کرده است. بنابراین در چنین شرایطی توجه به شرایط عاطفی و روانی جامعه لازم و ضروری می باشد و بدیهی است یکی از راه های غلبه بر این مشکلات بهبود شرایط زندگی و محیط سکونت انسان می باشد. در این نوشتار نگارنده سعی دارد به بررسی برخی راهکارهای عملی در جهت کاربرد عناصر طبیعی در فضای شهری بپردازد و در روند دستیابی به این راهکارها به بررسی جایگاه طبیعت در شهرسازی ایران نیز پرداخته است تا بتواند با استفاده از الگوهای اصیل، راهکارهایی هماهنگ با فرهنگ ایرانی پیشنهاد نماید. بی تردید ارائه این راهکارها در طراحی فضاهای شهری می تواند منجر به خلق فضایی ازلی و در خور روح آرام ایرانی شود.

کلمات کلیدی: انسان، سکنی گزیدن، فضای غنی شده شهری، طبیعت، عناصر طبیعی

نویسنده: نگار جعفری

ادامه مطلب