راهکارهای طراحی در بافت های تاریخی در روند شهرسازی جدید

امروزه یکی از معضلات موجود در شهرهای دارای پیشینه تاریخی در کشورمان تعامل بین بافت جدید و تاریخی و نحوه برخورد با این مشکل است. در صورتیکه در کشورهای پیشرفته نه تنها این مورد، یک معضل شهری نمی باشد، بلکه داشتن بافت تاریخی در یک شهر به علت جاذبه های توریستی آن به عنوان یک برگ برنده در مسائل شهرسازی حاکم در اینگونه بافت ها باشد و اقدام به طراحی قبل از بررسی ضوابط طراحی و شهرسازی در اینگونه بافت ها کاملاً مردود می باشد. بررسی نشان می دهد که در شهری مثل لندن تمامی افراد متمول و دارای فرهنگ بالا محل زندگی خود را در بافت های قدیمی شهر انتخاب می کنند، اما در کشوری مثل ایران یک بافت قدیمی و ارزشمند به دلیل بها ندادن به آن به بافتی فرسوده تبدیل شده و به دلیل عدم وجود امنیت در آن کم کم خالی از سکنه شده و بهانه برای تخریب آن مهیا می گردد. این در حالیست که در ممالک پیشرفته تمامی امکانات مدرن که در سایر قسمتهای جدید شهر موجود می باشد به داخل اینگونه بافتها آورده شده و دولت با در اختیار قرار دادن تسهیلات ویژه برای افراد ساکن در بافت آنانرا ترغیب به زندگی و نگهداری اماکن تاریخی می نماید و مسلماً هیچ چیز مثل زندگی افراد ساکن در بافت نمی تواند برای حفظ و صیانت بافت موثر می باشد. در این مقاله سعی خواهد شد با بیان تجربیاتی از طراحی در بافت قدیمی شهر تبریز و راهکارهای ارائه شده، به یک جمع بندی کلی در رابطه با تعامل هرچه بهتر بافتهای قدیمی و جدید دست یابیم.

کلمات کلیدی: بافت، بافت تاریخی شهری, شهرسازی جدید

نویسندگان:
مهندس حسین اسمعیلی سنگری، عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی کشور
دکتر بهروز عمرانی، استادیار پژوهشگاه میراث فرهنگی کشور

ادامه مطلب