گوشه ای از مقاله:
باور ایرانیان بر ان است که ادمی در باغ عدن،حیات و هستی خود را بازیافته و خداوند بر همین اساس او را جهت باغبانی این باغ مامور نموده است.باغی که جوی های بزرگی چون پیشون(نیل)،جیحون،حیدقیل و پرات (فرات) در آن روان هستند.اما انسان با خطای خود از آن باغ بیرون رانده شده،باغی که در اسلام به آن بهشت گویند.زمانی که انسان از بهشت رانده شد،فرزندان او مصمم شدند که دوباره به باغ عدن بازگردند و قصد آن کردند تا باغی همچون بهشت بسازند،آن گونه که برای کیومرث و مشی و مشیانه ایجاد شد.
مشخصات مقاله:مقاله در ۵ صفحه به قلم مریم شاکری.کتاب ماه هنر/خرداد و تیرماه ۱۳۸۲