فسفاته کاری: مکانیزم تشکیل لایه فسفاته و خواص آن

فسفاته کاری

اصطلاح پوشش تبدیلی به پوشش هایی اطلاق می شود که از طریق واکنش لایه های اتمی سطح فلز با آنیون هایی که از واسطه مناسبی انتخاب شده اند، روی سطح فلزات ایجاد می شوند. تبدیل های شیمیای سطح فلز برای تغییر خواص ذاتی آن ها و حصول مشخصه های فیزیکی و شیمیایی، امروزه کاملا شناخته شده است. در میان این تبدیل ها، فسفاته کردن اهمیت زیادی دارد و خواص مورد نیاز از این فرآیند، هر روز در حال توسعه و پیشرفت است.

دراین تاپیک موضوعاتی از قبیل مکانیزم فسفاته کاری، خواص فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی آن، نوع آلیاژهای مرسوم پوشش داده شده با محلول فسفاته، عیوب پوشش های فسفاته و کاربردهای آن به تدریج بیان می شوند.

منبع مورد استفاده، سمینار کلاسی است. در صورت نیاز به منابع اصلی برای مطالعه بیشتر، مراجع آن بخش معرفی می شوند. در صورت استفاده از مطالب جدیدتر نیز منابع آن آورده خواهد شد. همچنین از شما دعوت می شود تا تجربیات و دانش خودتان در این زمینه را با من و سایرین به اشتراک بگذارید.

مقدمه

پوشش های فسفاته از جمله پوشش های حفاظتی هستند که برای اولین بار در سال ۱۹۰۸ به صورت تجاری، توسط شرکت کسلت (Coslet) به بازار وارد شدند. پس از آن شرکت دیگری به نام پارکر (Parker)، با اضافه کردن دی اکسید منگنز توانست، فسفات منگنز را در سال ۱۹۱۸ به بازار عرضه کند. از این رو به پوشش های فسفاته، نام های پارکرایزینگ و و یا کسلتینگ نیز اطلاق می شود.

پوشش دهی فسفاته، عملیاتی روی چدن، فولاد، فولاد گالوانیزه شده یا آلومینیوم، در محلول رقیق اسید فسفریک و دیگر ترکیبات است که در آن سطح فلز در محیط اسید فسفریک به طور شیمیایی فعال شده و به لایه ای محکم و تقریبا محافظ از کریستال های غیر قابل حل فسفات، تبدیل می شود. فرآیند فسفاته کردن از حساسیت زیادی برخوردار است و عوامل مختلفی از قبیل شرایط آماده سازی سطح فلز، ترکیب شیمیایی حمام، pH، دما، زمان فسفاته کاری، اندازه دانه ها و بسیاری دیگر از پارامترهای شیمیایی و متالورژیکی، بر روی خواص پوشش حاصله اثر می گذارند.

ادامه مطلب